Achtergrond: Waarom de nieuwe Moto Guzzi V7 eigenlijk een V85 is.

Tekst: Alan Cathcart/BJ

Foto's: Oli Tennent

Moto Guzzi viert dit jaar z’n 100e verjaardag en is daarmee de oudste Italiaanse motorfabrikant en tegelijkertijd ook diegene waarvan de productie het langste loopt. Bij ‘Guzzi’ vieren ze dit eeuwfeest met de introductie van een paar – drie, zelfs – nieuwe motorfietsen die gebaseerd zijn op een van de meest historische modellen van het merk: de V7. Die nieuwe modellen zijn: de retro-aandoende V7 Special, de modern gestylede V7 Stone en de Centenario-versie van die Stone.

De originele V7, die in 1965 werd geïntroduceerd, was de allereerste motorfiets waarvan het V-twin motorblok dwarsgeplaatst was. Inmiddels is deze specifieke motorarchitectuur het stijlkenmerk waarmee de constructeur uit Mandello Del Lario zich van de concurrentie weet te onderscheiden.

Sinds Moto Guzzi, als deel van het Aprilia-imperium van vorige eigenaar Ivano Beggio, in 2004 overgenomen werd door Piaggio, gold de V7 het basismodel van het merk. Tot nog toe werd de V7 altijd met dezelfde 744cc metende versie van de luchtgekoelde 90° V-twin met twee kleppen per cilinder uitgerust. De introductie van de Euro 5-normen noopte Moto Guzzi ertoe om het geweer van schouder te veranderen. En dus wordt de V7 voortaan aangedreven door hetzelfde 853 cc metende V-twin blok dat ook de succesvolle V85 TT en de V9 cruisers aandrijft. Verwarrend? Wel, dan is dat vooral aan Piaggio’s marketingafdeling te danken, die het naliet om deze nieuwe modellen een V85-plaatje te geven. Want dat is dan ook wat ze zijn. Maar de Italianen wilden kost wat kost de historische verwijzing naar de V7 behouden.

Om het allemaal nog iets mysterieuzer te maken, stelden de Moto Guzzi-ingenieurs zich niet tevreden met het zomaar ‘inplanten’ van het V85-TT-motorblok in de V7’s. De nieuwe krachtbron produceert maar liefst een kwart meer vermogen  dan z’n voorganger (64,4 pk aan 6.500 opm tov 52 pk aan 6.200 opm). Ondanks het feit dat de V7’s nu (in theorie althans) hetzelfde motorblok hebben als de V85 TT, is er in de praktijk een vermogensdeficit van 15 pk. Ook daar lijkt geen rationele verklaring voor te bestaan. Zeker niet omdat voor het creëren van de V7-variant van dit motorblok extra homologatiekosten met zich meebracht en dan hebben we het nog niet over het extra tijdverlies van deze hele operatie. Wat nog moeilijker te verklaren valt is het feit dat de naaste concurrent van de V7, de Triumph Street Twin, met een koppel van 80 Nm exact evenveel trekkracht heeft als de V85-TT. Al biedt de eerlijkheid ons te zeggen dat het vermogen van deze Triumph nagenoeg gelijk (64,1 pk) is aan dat van de V7.

Laat al dit gegoochel met cijfers je niet in verwarring brengen: de nieuwe Guzzi V7’s zijn zeker geen slechte motorfietsen. Al hadden wij ze graag net iets krachtiger, gespierder en geweldiger om te rijden dan ze al zijn, gezien.

Toch komen de betere prestaties niet alleen uit de grotere cilinderinhoud voort. Zo zijn er ook volledig nieuwe cilinderkoppen met grotere inlaatkleppen en kregen de klepstoters een nieuwe legering. Op de nokkenassen werd de timing aangepakt en de nieuwe cilinders zijn nu binnenin verchroomd.  De lichtere krukas huist nu in een volledig nieuw semi-droog carter, dat afgeleid is van dat van de V85. Het hogere vermogen wordt via een nieuwe zesbak met nieuwe verhoudingen overgebracht. De koppeling functioneert op zijn beurt met een enkelvoudige plaat die in een nieuw koppelingshuis zit. Die ingreep gaf de V7’s overigens extra grondspeling.

Het nieuwe 853 cc blok wordt door een enkel 52 mm Dell’Orto gasklephuis gevoed. Deze ‘vergasser’ wordt in tegenstelling tot wat het geval is op de V85-TT met een klassieke gaskabel bediend. Een ECU van Magneti Marelli staat in voor de controle van het injectiesysteem.  Daarmee wou Moto Guzzi het benzineverbruik verder naar beneden brengen. De constructeur claimt nu een zuinige 4,9 l/100 km. Gekoppeld aan een benzinetank van 21 liter – zowat de grootste in het 650-900 cc middensegment – is dat cijfer goed voor een (geclaimde) autonomie van 400 km.

Binnenkort lees je een eerste rij-indruk van de Moto Guzzi V7 Classic en Stone in de papieren versie van Motoren & Toerisme.