Benelux Trophy 2024 - Colmarberg

Voor de laatste race van het jaar zijn we te gast in het Lëtzebuergesch Colmer-Bierg, zeg maar in mensentaal, Colmar-Berg in het Groothertogdom Luxemburg. Omdat de kleur van de kurbstones op de circuits meestal verraadt waar we ons bevinden, doet de blauw-gele kleur ons onmiddellijk denken aan bandenfabrikant GoodYear. Dit zijn immers hun kleuren en we zijn dan ook te gast op het net geen drie kilometers lange testcircuit van de fabriek van de GoodYear Tire and Rubber Company. Met het langste rechte stuk van de Benelux Trophy, aan start-finish, van een goeie kilometer, waarna men de ronde voltooid met een serpentine van elkaar opvolgende bochten. Bochten die luisteren naar de illustere namen als Stewart- Spatz- en Garagenbocht, maar de meest beruchte is echter de hoefijzervormige Omega-bocht die maar lijkt te blijven doordraaien. On-and-on-and-on, kneeslider aan de grond. Soms voor heel wat rijders hun Waterloo.

Tekst en foto’s: Jan Vermeer

Supersports: Van Calster bevestigt z'n meesterschap

De kampioen bij de lichtste Supersport-klasse was reeds gekroond tijdens Jack’s Racing Day in Assen begin augustus met youngster Jef Van Calster, dus de laatste race deed er niet meer toe. Van Calster was het echter aan zijn stand verplicht en reed naar een onbetwiste dubbele zege, waarbij de Ducati-rijder zich zelfs tijdens de qualifs en de races tussen de SBK’s mengde.

Achter de leider was er echter een fel en gesmaakt duel tussen Wouter de Cooman en Joshua Huertas Y Broes. Deze laatste, vooral rijdend in de Aprilia RS660 Cup, had zijn Yamaha R6 nog eens van stal gehaald en wilde het SSP-jaar in schoonheid beëindigen. Beide races knokten ze wiel in wiel met elkaar om elke morzel Luxemburgse grond, maar uiteindelijk trok ‘Joske’ Broes tweemaal het laken naar zich toe. De Cooman werd met zijn twee derde plaatsen wel vice-kampioen in de Benelux Trophy SSP 2024. De top drie in de eindstand luidt Jef Van Calster-Wouter De Cooman-Romain Louppe.

Superbikes: Spanning tot in de laatste ronde!

Het was voor de eerste keer in de geschiedenis van de Benecup, annex Benelux Trophy, dat bij de start van de laatste wedstrijd er nog drie kandidaten waren voor de titel. Het zou een thriller, à la Hitchcock, worden tot in de slotronde van de slotrace. De aangekondigde regen kwam tijdens de nacht van zaterdag op zondag en toen de ‘Beneluxers’ zich voor het eerst opstelden, lag de baan zo goed als helemaal droog.

De drie tenoren, Thijs Peeters, Bram Lambrechts en Yan Ancia, gingen van bij de eerste meters met elkaar in de clinch, een ware nagelbijter. Peeters werd polesitter voor Ancia en Lambrechts. Bij de start van race 1 raasde het trio als aan een lijntje over het circuit van Colmar met snel starter Lambrechts aan de kop voor Peeters en Ancia. Deze laatste, heel het weekend koppelingsproblemen en snel slijtende slicks, haakte als eerste vooraan af. Lambrechts leek op de zege af te stomen maar dat was buiten de coureur uit de Achterhoek gerekend.

Was het de eindjump van de Nederlander, de staat van de slickbanden, of het sneller inhalen van achterblijvers, wie zal het zeggen? Maar Peeters drukte uiteindelijk zijn BMW M1000RR als eerste voorbij de finish met een neuslengte voorsprong. Met een voorsprong van amper zes puntjes op de tweede was de koers nog niet gereden en kon Peeters niet op zijn lauweren rusten.

In de herneming snelde Ducatist Lambrechts als eerste de startbocht in, tot Peeters hem in ronde vijf remonteerde. Maar Lambrechts liet het er niet bij zitten en nam op het einde van de koers de leiding terug over, om na twee races in Colmar-Berg en 18 races over het ganse seizoen, op een luttel puntje van kampioen Peeters te stranden. Meteen werd Thijs Peeters de tweede Nederlander op rij, na Ricardo Brink in 2023, die met de titel in de zwaarste klasse aan de haal gaat. Het Wilhelmus mocht over het circuit galmen en het zwart met goud bedrukte T-shirt kon over de lederen overall. Vice-kampioen werd Bram Lambrechts en zijn Ducati Panigale V4 en als derde, Limburger Ancia, die wel Belgisch kampioen wordt.

Speciale vermelding ook voor Mike Parmentier, tweemaal vierde, en Fedrik Matthys, tweemaal vijfde en in 2024 een mooie progressie maakte. Beiden reden knappe races achter het leiderstrio. In 2024 kende de Benelux Trophy mooie wedstrijden met piloten die bikkelden voor plaatswinst doorheen het ganse deelnemersveld. We hadden volle deelnemersvelden in Croix-en-Ternois, de stratenraces in Hengelo-Chimay, maar jammer genoeg ook te kleine startvelden in Mettet, Oschersleben of Colmar-Berg. In Spa-Francorchamps en Assen reed de Benelux Trophy ook voor overvolle tribunes als bijprogramma van een gerenommeerd evenement. Maar het zijn uiteindelijk de rijders zelf die zorgen voor de startlijsten...

Uitslagen Colmar-Berg:  https://raceresults.at/Results/organisator/2024?evenement=Motorrad+Rennen&race=Luxembourg+Moto+Classic+++Klassik+Motorsport