Getest: met z’n tweeën op de Changjiang Dynasty

Al zes jaar ben ik een motorjournalist en toch reed ik nog nooit met een zijspan. Een blinde vlek in mijn motorcarrière dus, maar dat ga ik vandaag veranderen. Want ik werd uitgenodigd door The Sunday Drive, een roadbook rally in de omgeving van Antwerpen. Met een deelnemerslijst vol klassieke en exclusieve wagens zou mijn bestelwagen wel wat uit de toon vallen … Dus ga ik op zoek naar een bijzondere motor. En ja, de Changjiang Dynasty is op z’n minst bijzonder te noemen.

Hoe meer ik erover nadenk, des te geschikter lijkt een zijspan voor deze roadbookrally. Zo kan mijn passagier namelijk comfortabel bolletje-pijl instructies lezen én doorgeven. Met dat perfecte excuus ging ik aankloppen bij BW Import uit Mechelen, die onder meer het voor ons relatief nieuwe merk Changjiang importeren voor de Europese markt. De naam spreekt voor zich: dit merk komt uit China. "Changjiang" betekent zoveel als "lange rivier" en verwijst naar de Yangtze, de langste rivier van Azië. Al in de jaren vijftig begon het merk met de productie van zijspannen voor het Chinese leger, geïnspireerd door de Russische Ural- en Dnepr-motoren.

Ook nu nog straalt de Changjiang een retro-look uit, alsof de tijd voor dit merk heeft stilgestaan. Is dat erg? Helemaal niet. Het ontwerp ziet er geweldig uit. Tussen de oldtimers en dure Porsches steelt de zijspan alle aandacht en sympathie. Ik ben nu al blij met mijn keuze!

Geen boetestress

De rally gaat van start. Elke twee minuten worden er deelnemers de weg opgestuurd. Gps-gebruik is verboden, dus vertrouwen we op afstanden en bolletje-pijl-pictogrammen om ons een weg te banen naar de Wortelkolonie in de Antwerpse Kempen. Mijn co-piloot, een moedige kameraad die me blindelings vertrouwt, leest de instructies en geeft ze door.

De Changjiang wordt aangedreven door een 56 pk sterke tweecilinder die geproduceerd wordt door CFMoto. Gezien dat motorblok maar liefst 365 kilogram van z’n plek moet krijgen, kan je hoge snelheden wel vergeten. In z’n vierde (en grootste) versnelling rijdt de zijspan comfortabel 100 km per uur. Aan die snelheid wordt het motorblok niet te zwaar belast, maar het gebrek aan stabiliteit maant me toch niet aan om veel sneller te gaan. We kunnen het Changjiang niet kwalijk nemen: deze motor werd ontworpen om rustig te cruisen, te genieten van de omgeving en een praatje te maken met je co-piloot. Het is ook zo’n voertuig waarbij je niet snel hoeft te rijden voor een intense snelheidsbeleving. Aan 120 km/u op een BMW S 1000 XR lijkt het alsof je stilstaat, terwijl 70 km/u op deze Dynasty oprecht snel aanvoelt. Stress om boetes is er dan ook niet, dat scheelt. 

R – N – 1 – 2 – 3 - 4

Ook de versnellingsbak van de Changjiang blijkt even wennen. Door de bijzondere configuratie is een achteruitversnelling op een zijspan essentieel, maar dit gaat wel ten koste van twee versnellingen. De achteruit bevind zich helemaal onderaan, waar je normaal de eerste versnelling verwacht. Net daarboven vind je neutraal, dan eerste, tweede, derde en vierde versnelling. Vooral aan het stoplicht moet je dus even goed opletten wat je doet, al is er een veiligheidssysteem op het stuur dat je moet activeren alvorens je in achteruit kan. 

Twee handen op het stuur

De grootste aanpassing is natuurlijk het rijgedrag van een zijspan, dat heeft zowel voor- als nadelen. Omvallen is in elk geval geen zorg; wat is het heerlijk om bij de verkeerslichten beide voeten op de voetsteunen te kunnen houden. Ook op gladde of slecht onderhouden wegen verdwijnen de klassieke zorgen van een motorrijder grotendeels. Maar een zijspan komt helaas niet zonder gevaar, integendeel. Door de asymmetrische verdeling van gewicht, de aandrijving en de remmen moet je als rijder voortdurend correcties uitvoeren.

Wanneer je op een gewone motor de handen van het stuur haalt – wat we natuurlijk niet aanmoedigen -, blijft die normaal gezien rechtop staan en rechtdoor rijden. Op een zijspan is dat absoluut niet hoe het werkt. De motor trekt je namelijk alle kanten op. Rijden met een zijspan betekent dus werken met je armen en je lichaam. Hoe intens dat wordt, hangt af van je snelheid. Het natuurlijke gevoel van een tweewieler, waarbij je door een bocht gaat alsof je op een golf surft, verdwijnt. In plaats daarvan voel je krachten wringen en tegenwerken. 

Op een romantische manier gezegd: een zijspan heeft een eigen wil en karakter. Zodra je doorhebt hoe de fysica op zo’n driewieler werkt, kan je de grenzen wat verkennen en wordt het nemen van een bocht een andere soort uitdaging, maar ook een plezier. 

Viva de vering

Rijden is dus best uitdagend, maar wel heel comfortabel. De Changjiang komt met een uitgebreid veringsysteem: zo heb je vooraan een leading link voorvering - die beter bestand is tegen een assymetrische belasting -, vering onder beide zadels, dubbele stereovering achteraan met in vijf standen instelbare veervoorspanning, een stuurdemper én tot slot nog regelbare vering tussen de zijspan en de motor. Er is zelfs een derde zadel, waardoor je met z’n drieën kan reizen. De zithouding is bovendien erg ruim en relaxed. Aangezien deze motor oorspronkelijk werd ontwikkeld voor lange afstanden over ruw terrein, voelt dat dus wel goed.

Voor de sport wagen we ons zelfs even aan een stukje onverhard, maar door de oneffenheden in de berm maak ik me al snel zorgen over de beperkte bodemvrijheid, vooral bij de verbinding tussen de twee wielgedeeltes. Overigens is dit een éénwielaangedreven zijspan, in tegenstelling tot sommige Urals waarbij ook het zijspanwiel wordt aangedreven.

Pure nostalgie

Toevallig zijn het vandaag ook de bevrijdingsfeesten. In en rond Antwerpen krioelt het van de oude oorlogsvoertuigen. Hoewel we geen camoeflage-uitvoering hebben, passen we perfect in het plaatje. Door onze retro-uitstraling denken omstanders voortdurend dat we deelnemen aan de herdenkingsdag, om dan te schrikken wanneer we vertellen dat de motor splinternieuw is. Is bekijks wat je zoekt? De Dynasty ziet er met zijn klassieke vormen fantastisch uit. De details kloppen: het reservewiel, de koplamp met analoge teller, de gespaakte velgen ... echt knap! Helaas zijn er ook elementen waar het nét niet helemaal goed gaat, zoals de bediening op het stuur. Die oogt modern, maar vooral ook goedkoop en plastiekerig. Een doodzonde op een verder leuk afgewerkte motor, die juist dat nostalgische gevoel wil oproepen. 

Dat nostalgische gevoel wordt extra onderstreept wanneer onze voorganger z’n afslag mist. Tijdens de noodstop ontdek ik dat er geen ABS aanwezig is. Dat is ook nog niet verplicht, gezien de Dynasty wél een gecombineerd remsysteem heeft. Omvallen zal je dus niet doen, glijden misschien wel. Vooral als het nat is en je zonder co-piloot rijdt, verlies je wel eens tractie en wordt het sneller dan verwacht spannend. Ik vermoed wel dat de banden, waarvan het merk me onbekend is, hier een grote rol in spelen. 

Op maat van twee

Het valt sowieso op dat de motor ontworpen werd voor twee personen. Met een passagier in de bak voelt de combinatie veel stabieler op de snelweg, hoewel ik die omgeving om meerdere redenen liever had vermeden. Vooral wanneer je rechts afslaat heb je met een co-piloot minder snel de neiging om te kantelen, en het helpt ook om de breedte van het zijspan beter in te schatten. Die is trouwens aanzienlijk: deze driewieler is even breed als een Volkswagen Polo. Dat is wennen, vooral omdat je de zithouding van een motorfiets aanneemt. Filefilteren hoort er dus niet bij, en tot grote ergernis schuif je gewoon achteraan aan bij de verkeerslichten. Langs de andere kant: dit zijspan is niet ontworpen voor woon-werkverkeer, maar voor epische tochten van Peking tot Parijs met je beste kameraad, om maar even te overdrijven.

Conclusie

Hebben we ons vandaag geamuseerd en zijn we weer een bijzondere ervaring rijker? Absoluut! Als je aan het eind van de dag dromerig plannen maakt om naar Kaapstad te rijden, weet je dat deze motor de juiste snaar heeft geraakt. Dat gevoel is precies wat dit zijspan zo uniek maakt. Ja, de unieke rij-eigenschappen en gebreken zullen een klassieke motorrijder misschien afschrikken. Maar voor mij, als prille dertiger, is dit vooral een manier om mijn passie en liefde voor motoren te delen met een generatie waarin gelijkgestemden vinden steeds moeilijker lijkt te worden. Het is een geweldige manier om anderen enthousiast te maken voor het motorrijden.

Mijn co-piloot droomt na deze ervaring al hardop van het halen van zijn rijbewijs, zodra de tijd het toelaat. Als je nu denkt: "Ik wil er ook één!", dan heb ik goed en slecht nieuws. Eerst het slechte nieuws: de Dynasty is einde reeks en dus niet meer verkrijgbaar, tenzij je ergens nog een stockmodel kan vinden. Het goede nieuws: de opvolger, de Siberian Express 750, staat al klaar. Naast enkele esthetische verbeteringen, zoals een lcd-scherm, krijg je ook een stevige 14 pk extra. Een flinke meerwaarde. De nieuwe Siberian Express is verkrijgbaar vanaf € 17.490. Dat is niet goedkoop, maar je krijgt er letterlijk veel motor voor terug. Je koopt in feite twee motoren voor de prijs van één. Je passagier wordt geen lomp gewicht meer achterop je motor, maar zit voortaan naast je op de eerste rij. Het is een unieke manier om ervaringen met elkaar te delen. 

Mijn gedacht: bijrijder Lieven Haesaert (30)

Tijdens mijn rit in het zijspan viel me meteen op hoe weinig schokken en vibraties van de weg voelbaar zijn. Het is echt een aangename ervaring. Omdat je zo dicht bij de grond zit, word je bijna één met de weg. Bij hogere snelheden, boven de 70 km/h, maakt datzelfde gevoel het soms wat té spannend. Ondanks mijn lengte van 1,85 meter zit ik best comfortabel in de ijzeren kuip. De lederen afwerking van het zitvlak is knap ontworpen, maar ontbreekt wat materiaal waar de benen rusten, waardoor de scherpe randen na verloop van tijd toch voelbaar worden. Omdat er geen windbescherming is, is het ook echt nodig om een bril of gezichtsbescherming te dragen. Al bij al was het een leuke en unieke ervaring!

Tekst: Charly de Kinderen

Foto's: Charly de Kinderen en Sophia Doppegieters