Vlaanderen heeft een roemrijk verleden in het motorcross, maar de erfenis van Everts, Smets, Geboers en Martens wordt alsmaar minder in leven gehouden. Motorcrossen krijgt het in onze contreien steeds moeilijker. Het gebrek aan oefenterreinen is daar natuurlijk een belangrijke oorzaak voor. Maar ook de interesse bij de allerkleinste crossertjes is tanende. MX for Kids wil dat veranderen.
Getest: MX for Kids
MX for Kids is een gemeenschappelijk actief van Motorsport Vlaanderen, Topsport Vlaanderen, een aantal constructeurs en vier crosscircuits. Onder leiding van Stefan Peetermans werd een professionele organisatie uit de grond gestampt die op heel laagdrempelige manier kinderen in staat moet stellen om te proeven van het crossen en tegelijkertijd snel door te groeien naar een hoger niveau. Stefan heeft een lange geschiedenis in het opleiden van crossers, met onder meer Motorsport Future, dat coaching van jong motorcrosstalent ondersteunt.
Mooie vloot
Yamaha, KTM en Husqvarna werden bereid gevonden om het project te ondersteunen met motoren voor kinderen en kledij, en vier crossparcours in de provincies Antwerpen en Limburg stellen hun infrastructuur ter beschikking. Officieel gaat MX for Kids van start op 4 juli, maar mijn twee kinderen mochten al eens proeven tijdens de testdag op 27 juni in Lille. Sam (9 jaar) en Mil (6 jaar) waren dolenthousiast. De testdag was iets korter, maar op een gewone dag zijn er sessies in de voor- en namiddag. Kinderen krijgen dan telkens gedurende vier uur les in vier sessies. Een sessie kost 49 euro. Als je een pakket koopt, wordt dat zelfs nog iets goedkoper. In die prijs zijn de lessen, gebruik van de motoren en beschermende kledij in inbegrepen. De eerste keren wordt er uitsluitend met elektrische motoren gereden. Naarmate het niveau groeit, zijn er ook benzine-aangedreven half-automaatjes en volwaardige crossertjes beschikbaar. De hele vloot bestaat uit 26 motoren.
Grote ogen
Ze schrikken wel even als we de parking oprijden van MC Lille, en ze het motorgebrul van de grote jongens op de echte omloop horen. “Papa, moeten wij daar tussen rijden?” Vragen ze met grote ogen terwijl ze de crossmotoren door de lucht zien vliegen. Even later zien ze de vloot minicrossers op een grasveld naast het parcours staan, en wordt het duidelijk dat zij daar tussen de kegeltjes hun eerste stappen gaan zetten. In de kantine krijgen ze gepaste kledij en helmen aangemeten en even later luisteren ze samen met een vijftiental andere kinderen aandachtig naar de briefing. Zo leren ze al dadelijk dat het hier niet om een kermisattractie gaat, maar over een serieuze sport die aandacht vereist als je ze veilig wil beleven.
Gebreveteerd
De kinderen worden in drie groepen verdeeld op basis van leeftijd en vermoedelijke niveau, even later mogen ze het parcours betreden. Omdat we in dit geval nog niet met een volledige groep zijn krijgen ze de aandacht van enkele privé-instructeurs. Tijdens de echte sessies zullen de taken wat meer verdeeld worden, maar de équipe pakt het prima aan. Het is een mengeling van ervaren rotten en jonge enthousiastelingen, maar ze hebben allemaal hun brevet als lesgever, en dat merk je. Ze zijn het gewend om met kinderen om te gaan en al snel worden de eerste meters gebold, maar niet zonder dat ook grondig wordt aangeleerd hoe je moet stoppen. Tijdens deze eerste lessen zonder de voorrem aan te raken, zoals het hoort.
Sam: “Ik ga al mijn vriendinnen vragen om mee te komen. Het is superleuk. Het lijkt een beetje op fietsen, maar het gaat supersnel en is toch anders. Toen ik het goed begon te kunnen leek het wel of ik alles even kon vergeten en gewoon supersnel gaan. Ik vond de moto’s ook heel cool, ze zijn precies echt en geen speelgoed.”
Veilig
De elektrische motorfietsjes van KTM (SX-E5) en Husqvarna (EE5) zijn geen speelgoed. Het zijn op en top professionele elektrische crossers, maar gewoon een maatje kleiner. De WP-vering is daar het duidelijkste bewijs van, maar ook de afwerkingsgraad en technologie aan boord is indrukwekkend. Dat mag ook als je weet dat ze om en bij de 5000 euro kosten. Het voordeel is dat je deze machines met een druk op de knop sneller en trager kan maken. In laagste stand halen ze zo’n tien kilometer per uur, en dan kan er weinig mis gaan. Een noodstop die rond de pols is bevestigd en bij een val de motor stillegt, maakt dat plaatje compleet.
Mil: “De leraar was superlief en hij heeft mij alles goed uitgelegd. De moto’s zijn wel groot, maar als je rijdt is het niet erg dat ik niet met mijn twee voetjes aan de grond kon. Remmen kon ik ook goed, maar dan moet ik wel snel een voet zetten om niet om te vallen. En slippen is echt leuk.”
Aanvalshouding
Het ritme waarop de kinderen les krijgen is mooi uitgebalanceerd. Ze krijgen de basistechnieken grondig aangeleerd, maar mogen toch ook snel al wat rondjes rijden. Zo wordt hun geduld niet al te lang op de proef gesteld, maar leren ze toch ook veilig aan de slag te gaan. Na de eerste sessie worden er al vrolijk rondjes gedraaid, en na de tweede beginnen zelfs de allerkleinsten al succesvol te slalommen tussen de kegels. De grotere kids staan dan al recht op de voetsteunen en krijgen de ‘aanvalshouding’ aangeleerd. Tegen het einde van de laatste sessie beginnen ze er uit te zien als echte crossertjes, met de knieën licht gebogen en de ellenbogen mooi hoog. De basis is gelegd, en nog voor de helm een laatste keer is afgezet klinkt al uit twee monden de vraag: “Wanneer komen we terug?”
Tekst: Tom Vander Sande
Foto's: Gino Maes, Tom Vander Sande
Geschreven op 29 juni 2020