De eerste motorpakken beschermden je alleen tegen de kou en de regen. Over veiligheid werd destijds nauwelijks nagedacht. Tegenwoordig vallen motorpakken echter wettelijk gezien onder de noemer van de Persoonlijke Beschermings Middelen of PBM’s, en moeten dus aan bepaalde normen voldoen. Naast almaar veiliger motorpakken en spijkerbroeken, kan je ook kiezen uit een groeiend aanbod slimme airbagvesten. Maar veiligheid is meer dan protectie alleen, comfort is ook belangrijk.
Tekst: Peter Aansorgh
Foto's: Peter Aansorgh en Motoport
In den beginne waren motorpakken gemaakt van ingevet katoen. Dat maakte ze min of meer waterdicht, maar bij een schuiver over het asfalt gaf dat materiaal weinig of geen bescherming. Ook het beetje padding dat er soms op was aangebracht, gaf geen echte impactprotectie. Echt waterdicht waren deze pakken alleen als je ze net opnieuw had ingevet. De eerste kunststof pakken – die een soort zeiljacks waren – hielden het water wel buiten, maar qua veiligheid scoorden ze even slecht. Wie voor veilig ging, droeg leer. Het was niet warm, niet waterdicht, maar het gleed over het asfalt zonder al te snel door te slijten of te ‘happen’, waardoor je zou gaan tollen. Leren pakken waren – net als de textielpakken van eind jaren 80 – vaak wel voorzien van wat men toen nog ‘protectoren’ mocht noemen: vaak niet meer dan een zachte schuimplastic plaat. Later werd dat ‘padding’ genoemd, want de term ‘protector’ mocht inmiddels alleen worden gebruikt voor beschermend materiaal dat aan bepaalde wettelijke eisen voldeed. Een ander probleem waren de stiknaden: sommige merken stikten de naden zo dat het stiksel het asfalt niet kon raken en dus niet doorsleet. Maar er waren ook merken die dat niet deden, zodat je beschermende kleding bij een schuiver ineens uit elkaar kon vallen. Zoals kledingfabrikant Lookwell indertijd terecht opmerkte: dan wordt het geen kledingreparatie maar een huidtransplantatie.
PBE
Een motorpak (en alle andere motorkleding) wordt sinds 2018 gezien als een Persoonlijk Beschermings Middel of PBM. Dat betekent dat het aan een Europese norm moet voldoen, de CE-Norm EN17092-2. Ook moet er een label in de kleding zijn genaaid waarop het CE-logo en de beschermingsklasse staat. De klasse wordt aangegeven met een aantal A-tjes. Het verkrijgen van die certificering is geen puur administratieve kwestie. Met het invullen van papieren en het storten van een bedrag ben je er als kledingfabrikant niet, het materiaal wordt wel degelijk getest.
