Interview: Bridget McCutchen - De wereld rond.

Enige tijd geleden maakten we melding van een zekere Bridget McCutchen, die zowel de titel ‘jongste vrouw die om de wereld reist’ wil verzilveren, als daar bovenop de allerjongste vrouw ooit wil zijn, die dit op een motorfiets tot een goed einde brengt. Het was een beetje zoeken en regelen, het was een halve moesson doorworstelen, maar uiteindelijk belanden we in een Engels koffiehuis, bij een dampende kop koffie bij deze jonge avontuurlijke dame. We laten rondom ons, onze doorweekte kledij een steeds groter wordende plas maken en doen wat reizende motorrijders nogal gemakkelijk doen: een babbeltje slaan.

Tekst en foto's: Pieter Pacques

Nog niet zo lang geleden vloog ze vanuit Zuid-Amerika naar Europa, om te landen in Spanje en rustig-aan via Frankrijk door te trekken naar UK. Wat later zat ze in Wales, flikkerde verder naar Ierland, om nu uiteindelijk in de regio van Peak District verzeilt te geraken. Het volgende doel is België te doorkruisen richting Duitsland (en ondertussen zag ik op sociale media dat ze reeds aangekomen is in Bulgarije).

De regen klettert op de bedampte ramen van de overvolle zaak. Ik merk dat het merendeel van haar motorkledij gebaat is geweest met haar regenpak. Het merendeel.

Niet meer dan dat. Ze is helemaal ingepakt in een beschermend motorharnas met daarboven een MoskoMoto-pak van haar sponsor.

De koffie dringt het triestige buitenweer naar de achtergrond en ze steekt van wal. Haar verhalen worden danig bijgestaan door uitbundig bewegende handgebaren.

Haar broer kan zowat beschouwd worden als de aanzetter van dit avontuur. Deze brave ziel had iets opgevangen over een wereldreiziger en liet pardoes vallen ‘of dit niets voor haar was om zelf eens te doen’. Soms is er niet veel nodig om met iets van start te gaan. Een Versys 300 wordt klaargestoomd en plannen ontwikkelen zich verder nogal spontaan. Ervaring is blijkbaar geen vereiste, want echt reizigersbloed was nog niet aanwezig.

Ooit werd eens een trip van Wisconsin naar Washington gemaakt (een 1400 km), maar dat leek niet zo’n geweldig succes te zijn, omwille van de saaiheid.

Alleszins, haar leuze ‘Het leven is een risico, je kan er maar beter een spannende schwung aan geven’ is belangrijker dan opgebouwde ervaring om hieraan te beginnen.

In een verleden werkte ze op een ferry-boot en ze beschouwt het begrip ‘thuis’ als een flexibel gegeven. Kan ook niet anders als je hoofdzakelijk solo aan zo’n onderneming begint.

De Versys is tot nu toe een uiterste geschikte motorfiets gebleken, maar heeft ondertussen al flink wat te verduren gekregen. Hier en daar professioneel opgekalefaterd. Meestal echter met inventieve attributen en discutabele technieken terug opgelapt van vele crash-partijen. Stickers met een verhaal achter, zijn alom aanwezig en de rest van de carrosserie kreeg fantasievolle tekeningen opgeschilderd – iets wat ze graag doet trouwens.

Het rijapparaat straalt één en al avontuur uit. De belangrijkste Motorfiets-noemers waren ‘eenvoud, licht gewicht, betaalbaar, duurzaam en gemakkelijk te repareren.

Past perfect bij Bridget’s manier van reizen. Af en toe een betalend onderkomen, maar eveneens flink wat wild kamperen.

Navigeren, in- en uitladen en onderhoud zijn dagelijkse kost. Zelfs als alles vlotjes verloopt, is dit avontuur best een uitdaging. Heel veel voorbereidend werk wordt niet genomen om routes te maken en/of locaties en slaapplaatsen te bepalen. Er wordt opvallend veel gebruik gemaakt van tips & tricks van locals. Daar tegenover staat dat je toch nooit ergens lang kan blijven, dus heel veel korte stops en sightseeings zijn sowieso niet mogelijk. De ‘baan’ is eigenlijk je ‘thuis’ geworden.

Wereldreizigers gaan nu eenmaal niet op reis in Goretex en met een +100pk high-end allroad machine. ‘Mab’ blijkt de naam te zijn van haar paard, waar ze afscheid heeft van moeten nemen.

Zo is hij steeds mee, en blijft hij bij haar. Komende van Zuid-Amerika, doorheen Brazilië, Chili, Argentinië Uruguay, gaat ze via centraal Europa richting Turkije, en verder naar de Kaspische Zee.

Vandaar heeft ze meerder opties om door te trekken naar Azië. Origineel was Rusland de denkpiste, nadien volgde Iran als optie, maar nu is alles nog wat in overweging.

Na het Aziatische continent, wordt Mab terug gevlogen naar Mexico, om van daaruit opnieuw Amerikaans grondgebied in te rijden. Het begint terug te regenen, en ze vertrekt. Vanavond is het wild kamperen.