Cedric Grobben: “Het was een grote vraag of ik wel zou kunnen rijden nadat ik op zaterdag hard op mijn schouder was gevallen. Ik heb nog proberen te rijden ’s nachts maar het werd al gauw duidelijk dat ik te veel hinder ondervond. Dewulf en Magain hebben dan heel goed gereden. Ik wilde nog wel eens proberen maar ik kreeg m’n arm amper omhoog! Dan heb ik nog wat gerust en heb ik met de kiné gewerkt. Wat Antoine en Jeffrey ondertussen onder hun tweeën lieten zien, was heel sterk. Daar had ik zelf een dubbel gevoel bij want ik wilde liefst rijden, het was erg voor mij dat ik moest zien hoe ze verder moesten zonder mij. Dan heb ik nog één keer geprobeerd, het bleek het juiste moment en dat pakte goed uit. Zo heb ik nog een uur en twintig minuten kunnen rijden. Toen ik van de motor kwam, hadden we weer 30 seconden voorsprong opgebouwd. Ik ben heel blij dat ik dat toch nog heb kunnen doen. Zowel Magain als Dewulf hebben heel hard gereden, uiteindelijk heb ik toch mijn steentje bijgedragen tot de overwinning!”