Kwestie van de week: Welke drie items zijn onmisbaar als toerrijder?

Geen beter jaargetijde om met toerrijden te beginnen dan de lente. Leuk, zeker in deze tijden waarin er niets georganiseerd te beleven valt, en waarin Netflix iedereen de strot uitkomt… Maar wat neem je, naast je motorfiets uiteraard, best mee op zo’n toertocht. Oude rotten in ’t vak genoeg op onze redactie en dus vroegen we aan hen: Welke drie items, zij het kledingstukken of accessoires, neem jij altijd mee op toertocht?

Tom Vander Sande (hoofdredacteur Motoren & Toerisme):

Natuurlijk is een voorwaarde een motorfiets die technisch in orde is (je wil niet in ‘the middle of nowhere’ stranden met een euvel dat je kon vermijden) en degelijke motorkledij, die liefst nog wat meer is dan het wettelijk minimum. Dat reken ik tot de absolute basis. 

Als extra zijn er een paar zaken die nooit op mijn checklist ontbreken:

1. Navigatiemateriaal: ik zie dat heel ruim van de goede oude Michelin kaarten tot de nieuwste app op je smartphone. Je kiest wat je het beste ligt, maar iets heb je nodig. Het is heerlijk om gewoon te vertrekken en te verdwalen, maar op een bepaald moment tijdens de reis zal je toch moeten weten waar je bent en waar je heen wil. 
2. Oordopjes. Dat is geen verplicht veiligheidsitem, maar in mijn oren zijn ze onmisbaar. Zowel om schade op langere termijn te voorkomen, als om de rust tijdens de rit te bewaren. Vermoeidheid door geluidsoverlast wordt nog steeds zwaar onderschat door motorrijders. Zeker op lange ritten is dat echt iets om rekening mee te houden. 

3. De gouwen ouwe: tiewraps (dat is volgens het Groene Boekje de juiste spelling), aka Colsonbandjes (een merknaam van een producent die we in België gebruiken). Deze uitvinding van Maurus C. Logan, gepatenteerd in 1958, is een van de beste dingen ooit bedacht. Je kan er allerhande kleine reparaties mee uitvoeren en ze maken vaak het verschil uit om nog net te geraken waar je echte hulp vindt of hopeloos te stranden. In de laatse Dakar was er zelfs een rijder die er zijn lekke band tijdelijk mee oplapte. Als je plek genoeg hebt kan je ook nog een rol ducttape meenemen, dan kan je de wereld aan.   

Pieter Pacques (freelance toer- en testredacteur M&T):

- Waterdichte bagagemogelijkheden

- Landkaarten (als backup)

- 1e kledinglaag in ‘Merino-wol’

Wim Depraetere (Trouwe vriend van het huis en gemotoriseerde duizendpoot)

Dat is geen vraag die je zo maar zonder even diep na te denken beantwoordt. Het eerste item waar ik aan denk is een bandenreparatieset, je weet wel, een etui met daarin twee soorten pinnen, enkele kauwgomachtige reepjes en een viertal reservoirtjes met geperste lucht. Dat is wat ik nu zeker meeneem. Over de jaren en je hoeft niet veel verder te gaan dan pakweg 50 jaar, is de techniek hard gewijzigd. Daar waar vroeger er nog geen ‘tubeless banden” bestonden maar buiten- en binnenband, was zo een reparatieset ook compleet nutteloos. Platte banden waren evenwel frequente pechmomenten maar ook daarop was een doorwinterde toerrijder op voorbereid. Rustinekes, een beetje lijm en een stukje schuurpapier waren voldoende om een lekke band te repareren. Om de band van de velg te duwen zette men de motor op middenbok en gebruikte de hele motorfiets om de band van de velg te duwen. Dat was dus in de tijd van buiten- en binnenband, nu is het veel eenvoudiger geworden. Techniek staat voor niks.

Een sleutelsetje, een tanktas waar je een landkaart kan insteken,  pasmunten om in een telefooncel de pechdienst op te bellen, extra koppelings- en gaskabel,…. Dat kennen we niet meer, daar denken we niet meer aan.

Wat ik vandaag  concreet zou meenemen: de bandenreparatie-set, een back up-batterij voor mijn smartphone en oordopjes. Extra regenkledij is ook al overbodig want je kan all-seasonpakken aanschaffen, de fabrikanten bieden pech-assistentie aan overal ter wereld en trouwens, zonder computer kan je moderne motoren niet herstellen….

Waar is de charme van op wereldreis te gaan in België….

Foto's: Louis.be, KTM Images/Rallyzone, Michelin, Bihr

Samenstelling: BJ