Tekst: Charly de Kinderen
Foto’s: Bob Van Mol
Op zijn minst mag je spreken van een gewaagde gok. De motorwereld wringt zich in allerlei bochten om te voldoen aan de steeds strenger wordende klimaatregels, terwijl de toekomstige generatie meer geïnteresseerd lijkt in een elektrische fiets dan in een benzine slurpende verbrandingsmotor. Niet echt de ideale omstandigheden om een fortuin te besteden aan de ontwikkeling van een gloednieuw en gigantisch motorblok.
Met een cilinderinhoud van maar liefst 1.802 cc is het meteen de grootste boxermotor die ze bij BMW ooit hebben geproduceerd. De koppelcurve-cijfers zijn ‘in your face’ en doen je watertanden: 158 Nm is al beschikbaar bij 3.000 opm en tussen 2.000 opm en 4.000 opm is er minstens 150 Nm aanwezig om je vooruit te stuwen. De pk-waardes zijn minder spectaculair met 91 pk vanaf 4.750 opm, maar bij dit blok draait het letterlijk en figuurlijk om de koppelwaarde, die een unieke beleving op de weg geeft.
De gelijkenissen met de BMW R 5 zijn frappant. Hoewel 84 innovatieve jaren deze twee modellen scheiden, zijn er veel typerende elementen van de R 5 te ontdekken in de R 18. Niet verwonderlijk, vermits de R 5 zijn tijd ver vooruit was met baanbrekende technologie die wij nu als vanzelfsprekend beschouwen. Zo was het de R 5 die de wereld liet kennismaken met de telescopische voorvork en een dubbel wiegframe.
Maar de meest legendarisch bijdrage van de R 5 is de voetgeschakelde versnellingsbak – voordien moest er met de hand worden geschakeld. 84 jaar later vinden we deze drie technieken terug op de R 18. Ook de boxermotor is een gelijkenis, alleen had die in 1936 geen inhoud van 1.802 cc maar een bescheiden 500 cc. Ze hebben bij BWM duidelijk hun best gedaan om ondanks de toename in omvang toch de prachtige details van de boxeropstelling te bewaren. Het motorblok is dan ook een kunstwerk op zich en zou niet misstaan op een sokkel in de woonkamer. De vernikkelde cardanas is op de R 18 zichtbaar, net als bij zijn voorganger; zelfs het frame waarin die cardanas in uitkomt lijkt identiek. De blinkende zwarte benzinetank met fijne witte strepen komt zo van de R 5.
En ik kan nog even doorgaan. Kijk naar de koplamp, die afgezien van een hedendaagse knipoog een op een is nagebootst. Ook de chromen spaakvelgen, de sierlijke uitlaatbochten en de sobere teller zijn allemaal geïnspireerd op de R 5. Een afwijkende gimmick die we op het concept zagen, is niet gehandhaafd. De voorrem en koppeling waren daarop aan de uiteinde van de handvaten gemonteerd. Het finale productiemodel houdt het conservatief.
