Reportage: Te gast bij Kawasaki Webike Trickstar tijdens de 24H Spa Motos

De 24H Spa Motos is de enige Belgische motorrace-meeting met een WK-status. Het WK Endurance (EWC) maakte vorig jaar z’n comeback op de legendarische piste van Spa-Francorchamps en nu was de etmaalrace op het Ardense asfaltlint dus aan z’n tweede editie toe. Het moment om de race eens vanuit het perspectief van de teams te bekijken. Omdat alle EWC-teams aan een constructeur gelinkt zijn contacteerden we de Belgische of Benelux afdelingen van een aantal merken. Het enige merk dat bereid was om mee te werken aan de reportage was Kawasaki en dus was de keuze dan ook snel gemaakt.

Tekst: Bart Jacobs

Foto's: FIM EWC - BJ

Komt de MotoGP nog of niet?

Ik sta in de grote shop van het Total Energies-tankstation aan het rondpunt voor de bekende Source – zeg maar de hoofdingang van het circuit van Spa-Francorchamps. Ik heb net m’n perspas die het Kawasaki Webike Trickstar-team voor mij opzij heeft laten leggen, gaan afhalen en kom nu nog wat mondvoorraad inslaan. De helft van de shop is zowaar gewijd aan auto-en motorsportmerchandise en op de schappen met tijdschriften staan zowat alle Franstalige auto-en motorbladen onder de zon. Maar m’n oog valt op het nieuwe MotoGP-album van Panini, dat nog maar pas uit is.

Onmiddellijk begin ik te denken aan het initiële plan van Nathalie Maillet, de betreurde voormalige CEO van het circuit, die de eerste stap naar het terughalen van wereldkampioenschapswedstrijd op twee wielen had gezet. Spijtig genoeg heeft mevrouw Maillet de eerste editie van de nieuwe 24H Spa Motos niet meer mogen meemaken. Maar haar plan omvatte op lange termijn ook de terugkeer van de Wegrace GP’s (zeg maar MotoGP) naar Spa-Francorchamps. Het is nu wel heel stil geworden rond die MotoGP-plannen.

Vriendelijke paddock

Op weg naar de paddock vallen de hoogteverschillen op en rond het circuit me goed op. De paddock werd nog niet zo lang geleden vernieuwd en is over drie etages uitgesmeerd, vooral de hellingen voel ik meteen aan m’n laaglandse scheenbeenvliezen. In de paddock maak ik kennis met Laurent Schmautz. Laurent is de directeur-generaal van Kawasaki France, de betrokkenheid van de importeur bij het team is dan ook groot. Vooral voor de importeurs van Japanse merken is het EWC toch hét decor bij uitstek om een prestigestrijd uit vechten. Anderzijds lijkt het EWC ook wel een veel gemoedelijker wereldje. In de MotoGP-paddock is alles veel seccer en lijken toeschouwers zelfs als storend over te komen. Da’s helemaal niet het geval in de paddock van de 24H Spa Motos waar je ook als gewone toeschouwer terecht kunt. Het Kawasaki Webike Trickstar-team is één van de acht teams die met een ZX-10R dé superbike van Kawasaki aan de start komt.

Een koers, twee klassen

Het EWC-startveld is in twee divisies opgedeeld. Enerzijds heb je de EWC-klasse waarin de fabrieksteams uitkomen. De EWC-motorfietsen moeten er gelijkaardig uitzien als de standaardversies maar een aantal componenten mogen verbeterd of vervangen worden. Dat geldt met name voor de voorvork, de schokdemper, de swingarm de remmen en de uitlaatlijn. Daarnaast mag ook het motorblok onder handen zijn genomen, zij het dan binnen de perken van het technische reglement dat door de FIM werd opgesteld. Ook niet onbelangrijk: de EWC-motorfietsen hebben een snelwisselsysteem voor de wielen.

Voor de Superstock-klasse zijn de reglementen een stuk strenger. Zo worden de kosten enigszins binnen de perken gehouden. Hier geen exotische swingarmen of geavanceerde upside-down voorvorken en ook snelwisselsystemen zijn verboden.

De raceliefhebber die de 24H Spa Motos ter plekke volgt kan de deelnemers aan beide klassen makkelijk zelf onderscheidden. De EWC’s hebben een zwarte nummerplaten en witte koplampen, terwijl de Superstock het met rode nummerplaten en gele lichten doen. De verschillende rijders hou je uit elkaar aan de hand van de kleur van hun armbanden. Tot slot nog deze bevinding. Waar in de andere wereldkampioenschappen (MotoGP en WK Superbike) de rol van de viercilinder-in-lijn jaarlijks vermindert, is dat niet het geval in het FIM EWC. BMW kopieërde met z’n S 1000 RR superbike eigenlijk de bekende Japanse receptuur. 35 van de 36 deelnemende motorfietsen aan de 24H Spa Motos zijn dan ook voorzien van een viercilinder motorblok. De Panigale V4 R van ERC Endurance Ducati is de enige machine met een V4-motorblok.

Le Mans-start in Francorchamps

Na de kennismaking met Laurent en Francis, het manusje van alles van het Kawasaki Webike Trickstar-team maak ik me op om de start te volgen. Ik vind nog een plaatsje op de esplanade tegenover de pits en dat vlakbij het ingaan van La Source – de eerste bocht van het circuit. De start van een EWC-race blijft altijd speciaal – de motorfietsen staan in volgorde van kwalificatie tegen de pitmuur opgesteld, terwijl de startende rijders met een voet achter de witte lijn aan de overzijde van het circuit staan. Van zodra de starter van dienst – in dit geval Freestyle Motorcrosser Julien Van Stippen – de nationale vlag naar beneden laat zakken, rennen de rijders naar hun machine.

Anglo-Fransman Gregg Black lijkt in twee passen bij z’n GSX-R 1000 RR en leidt dan ook de dans. Ditmaal gaat alles goed, maar tijdens de openingsronde van het EWC in Le Mans ging het in de start flink mis. Voor het Kawasaki Webike Trickstar Team neemt de ervaren Gregory Leblanc de start. Leblanc is een vertrouwd gezicht in het team want hij won maar liefs vijfmaal de 24H Motos (van Le Mans, nvdr) met het team toen dat nog SRC Kawasaki heette.

Hoog ritme

Wie verwacht had, dat de rijders zichzelf of hun motorfietsen sparen heeft het mis. Het tempo ligt meteen verschroeiend hoog. Het circuit is dan ook kurkdroog en één testdag (op woensdag) en een dag trainingen en kwalificaties (op vrijdag) hebben ervoor gezorgd dat er voldoende rubber op de ideale lijn ligt. Afwachtend rijden is niet aan de orde. Maar teveel ineens willen is ook niet de goede strategie, dat ondervindt het Belgische talent Luca De Vleeschauwer aan den lijve wanneer hij met z’n Energie Endurance 91 Kawasaki reeds in de tweede ronde de grindbak induikt. De ZX-10R van het Franse Superstock-team is dermate gehavend dat de 24-uursrace na nog geen 4 volle minuten al voorbij is. De crash gebeurt aan de achterzijde van het circuit maar dankzij de grote schermen die her en der in de paddock staan hoeft het publiek niet teveel actie te missen. Het is in zo’n publiekszone, achter de oude controletoren, dat ik met onze vaste Benelux Trophy-medewerker Jan Vermeer even kan bijpraten. Jan is hier al sinds woensdagavond en geniet als motorsport-veteraan zichtbaar met volle teugen van het herboren WK-evenement.

In de box

Het is iets na half vier wanneer ik aan de achterkant van de pitbox van het Kawasaki Webike Trickstar-team sta. Op dat ogenblik zit Randy De Puniet in het zadel van de Kawasaki ZX-10R. De voormalige MotoGP-rijder nog steeds een van de snelsten van het EWC-peloton en ook nog altijd één van de vedetten in de EWC-paddock.

Françis, de duivel-doet-al van het team wenkt me de pitbox in. De spanning stijgt want in een geïmproviseerde kleedkamer, achter de coulissen en dus onzichtbaar voor de TV-kijker, warmt Gregory Leblanc zich op voor z’n tweede stint.

Een kant-en-klaar bestickerde kuip hangt klaar en verder ontwaar ik ook radiatoren, spruitstukken en uitlaatdempers.

Met andere woorden: het Kawasaki Webike Trickstar-team is op veel voorbereid.

Françis, een schijnbaar onvermoeibare zestiger, dirigeert me helemaal naar de voorkant van de pitbox. “Zet je daar rechts, maar zorg dat je achter de rode lijn blijft en dus niet de pitsstraat inkomt. Verder blijf je weg uit het centrale gedeelte want dat is onze autoroute.”

Monteurs zullen met banden, paddockstands en de snelvul-kan waarmee straks in luttele seconden een dikke 20 liter benzine de Kawasaki in zal gaan.

Vlak voor m'n voeten liggen, op werkschaaltjes en vergezeld van momentsleutels twee machtige en fraai gesculpteerde Nissin remklauwen. 

Deze mechanische kleinoden liggen klaar om, wanneer dat nodig zou zijn, vliegensvlug aan de Öhlins voorvork van de Kawasaki Webike Trickstar ZX-10R bevestigd te worden.

In de pitsstraat geldt voor iedereen helmplicht en ik draag er geen, dus moet ik ten allen tijde vermijden dat ik één van m'n voeten op of over de rode scheidingslijn tussen pitbox en pitstraat zet. 

Het is wel grappig om de aanwezige fotografen,  vaak van middelbare leeftijd, rond te zien struinen met skatehelmen in hippe kleurtjes.

De monteurs van het team die de pitsstops uitvoeren dragen ook een brandvrije overall zoals we die kennen uit de autosport.

Tijdens een pitstop wordt er niet alleen van rijder verwisseld maar worden ook de banden verwisseld en wordt er bijgetankt. De benzinetank van een EWC-machine mag maximaal 24 liter bevatten en het bijtanken gebeurt met een snelvulsysteem met een inlaatklep (voor de benzine) en een uitlaatklep (voor de lucht).

Tijdens een pitstop wordt er niet alleen van rijder verwisseld maar worden ook de banden verwisseld en wordt er bijgetankt. Indien nodig wordt er snel ook nog iets gerepareerd maar dan loopt het tijdverlies al vlug op.

De benzinetank van een EWC-machine mag maximaal 24 liter bevatten en het bijtanken gebeurt met een snelvulsysteem met een inlaatklep (voor de benzine) en een uitlaatklep (voor de lucht).

Middenin de actie

Iedereen, inclusief mezelf staat in positie, voor de pitstop wanneer Randy De Puniet besluit om er nog één rondje bij te doen. Vliegensvlug worden de twee banden die nog in hun verwarmde dekens staken opnieuw ‘ingeplugd’. Zelfs bij een buitentemperatuur van 25°C en een asfalttemperatuur die de 40°C benadert, riskeert het team niet dat de banden ook maar minimaal zouden afkoelen. Op zo’n moment voel je dat het ook voor de pitcrew een echte wedstrijd is. Het wordt nog even zenuwachtig afwachten en dan is hij er ineens. Randy komt met piepende remmen, perfect voor de box tot stilstand.

. De crew komt in actie en dan gaat ineens alles vliegensvlug: De Puniet hopt uit het zadel van de Kawa, de zwaartekracht laat om en bij de twintig liter benzine in de tank verdwijnen, de banden zijn gewisseld en voor je er erg in hebt wordt Leblanc die op de ZX-10R is gesprongen aan de gang geduwd. Op TV heb ik al honderden endurance-pitstops gezien, maar hier op twee meter voor m’n neus gaat het gewoonweg razendsnel. En ook al participeer ik dan niet actief, toch voel ook ik de adrenaline die zo’n pitstop losmaakt. De Japanse teammanager houdt een korte debriefing met De Puniet en ook de Franse chef-mecanicien wisselt een woordje met de sterrijder. Randy is ‘Pas content’, over z'n eigen prestatie, al geeft het team hem nog een schouderklopje. De beide Franse rijders van het Kawasaki Webike Trickstar-team moeten in de beginfase van deze 24H Spa stevig aan de bak omdat hun Japanse teammaat Watanabe zich voor de start niet lekker voelde.

Vliegensvlug verdwijnt de Puniet uit de pitbox, om uit te rusten en gemasseerd te worden. Massage en kinesitherapie spelen een belangrijke rol tijdens zo’n 24 uurs race. Binnen een tijdspanne van een kleine twee uur moet een piloot recupereren en z’n batterijen terug opladen. Na de actie van de pitstop is er even tijd om te ontspannen voor de ‘mécano’s’. Achteraan in de pitbox staat er een tafeltje met overwegend gezonde voeding waarop potjes yoghurt staan en ook bananen en appelen liggen. Maar de crew komt op adem met een sigaret in de schaduw van de oplegger van het team. De leden van het team komen van over heel Frankrijk en het merendeel van hen zijn vrijwilligers. Dat de pitstop zo snel ging komt, doordat ze al jarenlang samenwerken. Tijdens de trainingen voor de EWC-races traint ook de pitcrew op de pitstops.

Endurance = teamwork

Na de actie in pitbox loop ik nog even bij Benjamin Kapkowski in de perszaal langs. Benjamin werkt tijdens de week op de marketingafdeling van Kawasaki France en staat samen met collega Gregory in om de fans van  Kawasaki Webike Trickstar via sociale media op de hoogte te houden van de verrichtingen van het team. Het zegt iets over de innige manier waarop de Franse importeur verbonden is met het fabrieksteam. Het team is op dinsdag al in de paddock van Spa-Francorchamps gearriveerd om er zich te installeren. Naast de inrichting van de pitbox behelst die installatie ook het opzetten van de hospitality, waarin teamleden en gasten gespijsd worden. Benjamin zegt dat de Endurance een typisch Franse discipline is waarvoor er in ‘l’Hexagone’ veel aandacht is en toont zich teleurgesteld door de zeer matige publiek belangstelling in Spa-Francorchamps.

Dat Endurance teamwork is wisten we al langer, maar in Spa-Francorchamps brengt het Kawasaki Webike Trickstar-team 24 leden op de been. Naast technici zijn dat ook mensen die een logistieke taak vervullen, maar ook de kiné’s en de communicatiecel. 2023 is een overgangsjaar voor het team. Gilles Staffler, de oprichter en bezieler heeft het team verlaten en heeft nu een rol als consultant voor het door Warner Bros Discovery gepromote FIM EWC.

De teammanager is nu een Japanner en dat is niet zo verwonderlijk. Naast de bijdrage van Kawasaki France, komt een groot gedeelte van de werkingsmiddelen van het team rechtstreeks van Kawasaki Japan. Daarnaast doet ook Kawasaki Europe een duit in het zakje, al kleeft Benjamin daar geen bedragen op.

Benjamin gaat wel iets dieper in op de compromissen die je in de endurance altijd moet maken. In elke andere vorm van motorsport kan de rijder grotendeels zelf de afstellingen van z’n motorfiets bepalen. In het WK Endurance moet je met drie – en zelfs vier want de teams hebben vaak ook een vierde rijder die als 1e reserve fungeert -  een afstelling vinden waarmee iedereen min of meer kan rijden. Daarom helpt het dat een team rijders van min of meer dezelfde hoogte en hetzelfde gewicht rekruteert. Maar ervaring speelt natuurlijk ook een belangrijke rol het team startte het seizoen in Le Mans met naast De Puniet en Watanabe Christophe Ponsson als derde rijder. Maar in de aanloop naar de 24H Spa Motos werd Ponsson al verruild voor de meer ervaren Gregory Leblanc. Leblanc boekte in het verleden een aantal successen met het team en was dus vanuit sportief standpunt een logische keuze.

Epiloog

Een podiumplaats was het Kawasaki Webike Trickstar-team niet gegund in Francorchamps, maar met een vijfde plaats was het ook geen totale ramp. Het team bevestigde wel z’n leidende status onder de Kawasaki-teams en krijgt dit jaar nog twee kansen op een podiumplaats of misschien wel een overwinning. Bonne chance les gars!