Retro-test: Honda Fury VT1300 CX

Dit artikel verscheen voor het eerst in Motoren & Toerisme van februari 2010.

ALS GROOTSTE PRODUCENT VAN GEMOTORISEERDE TWEEWIELERS LIET HONDA ZELFS IN HET CRISISJAAR 2009 15 MILJOEN MOTOREN VAN DE BAND ROLLEN. ZO ‘N 13 MILJOEN DAARVAN WAREN WELISWAAR LICHTE GEBRUIKSMOTOR-TJES VAN MINDER DAN 150 CC,
MAAR EEN FEIT IS DAT ‘BIG RED’ ALLEEN MAAR DIE AANTALLEN KON HALEN DOOR AANWEZIG TE ZIJN IN ZOWAT ELK DENKBAAR SEGMENT VAN DE MOTORFIETSBRANCHE. EENTJE HADDEN ZE TOT NOG TOE ANGSTVALLIG GEMEDEN, DAT VAN DE CUSTOM CHOPPER. MET DE PRESENTATIE VAN DE FURY VT1300CX IS NU OOK DAT GAT GEDICHT.

TEKST: Alan Cathcart / DG

FOTO’S: Kevin Wing, Honda

Met zo’n custom chopper rijden was ooit het voorrecht van rasechte outlaws die zich gingen bevoorraden in piepkleine ‘chop shops’ waar getatoeëerde lassers en andere ruigaards de plak zwaaiden. De ingrediënten die zij daarvoor samenbrachten waren steevast dezelfde: een laag-bij-de-gronds hardtail frame en een zo lang mogelijke voorvork. Hoé zo’n ding reed was bijzaak, het allerbelangrijkste was dat de eigenaar door het leven kon gaan als rebel, als nonconformist tot in de kist. De cultfilm Easy Rider deed de nodige duiten in het zakje door de bezitters van een zelfbouw chopper de status van free bird en badass m*therf*cker’ toe te kennen.

WERELDMOTOR

Maar ó tempora, ó mores, de tijden en de zeden zijn sinds die wilde jaren zestig grondig veranderd. Wat toen tegendraads en ruw was is sedert een paar jaar chic en trendy, met dank aan de creaties van Roland Sands, Indian Larry, Von Dutch en de reality programma’s op Discovery Channel over Orange County Choppers. Zo grofgebekt de Teutuls, zo fijnbesnaard hun cliënteel, want met afnemers als Brad Pitt en Jay Leno zit je echt bij de beau monde van Hollywood. Harley-Davidson en recenter Victory speelden al gepast in op die nieuwe trend door kant-en-klare choppers in het gamma op te nemen en met de Fury betreedt nu ook Honda die nichemarkt.

Honda zou Honda niet zijn mochten ze die stap niet tot in de puntjes voorbereid hebben, meer bepaald in de vorm van een in de States opgestart project – naar verluidt zelfs met inbreng van West Coast Choppers-goeroe Jesse KJames – dat uiteindelijk in Japan zelf gestalte kreeg. Diezelfde denkpiste werd vroeger al bewandeld bij het ontwerp van de Valkyrie en van de nog exclusievere Rune, beide op basis van de zescilinder uit de Gold Wing. Bleven die twee hoofdzakelijk voorbehouden aan Amerikaanse klanten, dan is de Fury veel meer een wereldmotor die ook in onze contreien zal te koop zijn. In de States is de motor alvast erg concurrentieel geprijsd, dik 12% lager dan de Harley-Davidson neo-chopper die de Wide Glide is. In de Benelux staan de beide nieuwkomers nagenoeg met een identiek prijskaartje in de showrooms.

DILEMMA

De kans om een hele zonnige decemberdag door te brengen in het zadel van de Fury, rijdend langs de Pacific Coast Highway tussen Los Angeles en Santa Barbara, bleek ruim voldoende om me een beeld te vormen van deze toch wel opmerkelijke creatie. De Fury is ontegensprekelijk een snoepje voor het oog, ook voor dat van niet-bikers. Nu is dat niet meteen de gedroomde omschrijving voor zo ’n coole custom chopper, maar het geeft wel aan in welke richting de Fury-klant moet worden gezocht: de gesettelde familieman die zich enigszins schuldbewust afvraagt of hij nou zijn rebelse jeugdidealen verkwanseld heeft door te kiezen voor de veiligheid van een job als boekhouder en de zekerheid van een Japanse pick-up. Aan boord van de Fury zal dat dilemma ‘m alvast bespaard blijven, hij kan zijn Honda zonder blozen naast de originele ‘Captain America’ parkeren, in de wetenschap dat hij gegarandeerd zal starten en met goed functionerende verlichting kan vertrekken. Bovendien voelt het pakket absoluut niet zo ruw en ruig aan als het er uitziet, de zithouding is rationeel, met gepast achteruit gekrulde handvatten en forward controls die de benen niet storend ver uitrekken. Wel moet je rekening houden met over het asfalt schurende voetsteunen van zodra je ook maar iets te enthousiast een bocht aansnijdt.

VINTAGE

Wat deze Fury onmiddellijk typeert is de oogstrelende lijn van de benzinetank in combinatie met het erg ‘open’ buizenframe. Het hooggeheven balhoofd en de lange voorvork zorgen op hun beurt voor die onmiskenbare chopper-uitstraling. De druppelvormige koplamp en knipperlichtjes en het kleine maar als- nog erg functionele dashboard dragen allen bij tot het verbluffend ‘cleane’ uiterlijk van de Fury die daardoor een perfect platform vormt voor verdere aanpassingen met behulp van special paint-kleurstellingen of chroomspullen allerhande. Het beheersbaar aanvoelen van deze machine heeft alles te maken met het lage zwaartepunt en het al bij al aanvaardbare gewicht van net geen 300 kg (halfvol getankt). Keerzijde daarvan is dat wie echt metaal wil laten weerklinken óf tegen de spiegels óf tegen de uitlaat moet tikken, al de rest – ook de deksels bovenop de cilinderkoppen – is plastic met een chroomlaagje er overheen.

Het geïnjecteerde, watergekoelde blok met drie kleppen per cilinder mag dan al gesofistikeerd en hypermodern ogen, het verdient eigenlijk de status van vintage krachtbron. Al in 1983 zagen we een dergelijke 52° V-twin opduiken in de allereerste VT Shadow modellen. In de hier gebruikte lange-slagconfiguratie levert de motor al meteen voorbij zijn stationair toerental een hoop kracht die zorgt voor een bevredigende, zelfs pittige acceleratie, ondanks het al bij al bescheiden vermogen van 56 pk. Wat wel stoorde was het erg vroeg ingrijpen van de toerentalbegrenzer, al kunnen we daar bij gebrek aan een toerenteller geen cijfer op plakken. Feit is dat de Fury af-fabriek geleverd wordt met een gelimiteerde topsnelheid van 160 km/u, wat zich in de lagere versnellingen vertaalt in een onnatuurlijk vroeg haperende ontsteking.

BLANCO BLAD

Wat in de USA ook op nogal wat kritiek onthaald werd is de eindaandrijving met cardan. De keuze voor een 200 mm achterband is zondermeer verdedigbaar, maar zij die zich zo ’n Fury willen aanschaffen als blanco blad om er een hoogstpersoonlijk creatie op uit te dokteren zullen opperen dat de cardanconstructie hen beperkt in hun uitbouwmogelijkheden. De werking ervan is alvast vlekkeloos, stil en zonder storende reacties bij het opschakelen. De voor- ste remschijf is niet meteen een schot in de roos, al heeft het gebrek aan effectieve remkracht ook veel te maken met de ver onderuit staande voor- vork. Een noodstop vertaalt zich daardoor in een springerig en hikkend voorwiel, eerder dan dat de voorzijde zich ingraaft. Veel efficiënter is het om in de allerbeste customtraditie te vertrouwen op het achteranker, goed doseerbaar en in staat stevige stops te genereren. Honda zorgde meteen ook voor een ABS – in de meeste landen in het optiepakket, in de Benelux standaard – waarbij een driezuigerremklauw vooraan en een tweezuigerremklauw achteraan de dienst uitmaakt. De matzilveren versie met rode bies op de velgen wordt slechts in beperkte oplage uitgebracht en moet 500 dollar extra kosten.

De Fury is een Honda in elke vezel van zijn slanke lijf, wat alles zegt over de beredeneerde aanpak die aan de lancering vooraf ging. Deze custom chopper zit goed, remt en stuurt op een veilige en verantwoorde manier en kost je bovendien geen fortuin. Het is daardoor een ideaal vertrekpunt voor motorrijders die gek zijn van dat laag en lang chopper-idioom maar die een hekel hebben aan onbetrouwbare of minder functionele hardware. Met wat fantasie en een goed oog voor opsmuk maak je van deze standaard chopper een geslaagde custom chopper, zoveel is zeker. In België zal de Fury 14.890 euro kosten, in Nederland wordt dat 16.690 euro.

Tweedehands: De Honda Fury werd in België slechts met mondjesmaat verkocht, waardoor het model een zekere exclusiviteit heeft verworven. De tweedehands prijzen liggen daarom vrij hoog, toch voor een motorfiets waarvan het concept nu een decennium oud is.  Afhankelijk van het bouwjaar en de staat waarin het desbetreffend exemplaar zich bevindt variëren de prijs tussen de € 8.000 à € 10.500.