Rij-indruk: Aprilia Tuareg 660

Met de lancering van de Tuareg 660 mikt Aprilia duidelijk op het leiderschap van de Ténéré 700, een ‘midi adventure bike’ die door de paralleltwin van de MT-07 wordt aangedreven. M&T-medewerker Alan Cathcart trok naar de introductietest op van de Tuareg 660 op Sardinie om er te beproeven hoe de Italiaanse allroad zich op asfalt en zand gedraagt.

 

Tekst: Alan Cathcart/BJ

Foto’s: Milagro/Thomas Maccabelli & Alberto Cervetti

Aprilia’s nieuwe Tuareg werd eind november officieel voorgesteld op de EICMA in Milaan en is leverbaar in drie verschillende kleurstellingen. Enerzijds heb je de reeds bekende Aprilia-kleuren Acid Gold en Martian Red (beide modellen gaan in België voor 11.999 euro over de toonbank), maar er is ook nog de retro-aandoende combinatie Indaco Tagelmust (+700 euro). Die laatste kleur verwijst naar de donkerblauwe hoofddoeken waarmee de Toearegs zich tegen het zand van de Sahara beschermen.

Ontwerp

Het design-team is erin geslaagd om de Tuareg toegankelijk te maken voor rijders van verschillende posturen, zowel zittend als staand. Dat maakt dat deze motorfiets een vertrouwenwekkende allrounder is geworden. Ondanks de 240 mm veerweg van de KYB schokbreker, voelt het 860 mm hoge zadel van de Tuareg 660 een stuk vlakker aan dan dat van de meeste allroads met offroad-capaciteiten. De voorzijde van het zadel versmalt cruciaal op de plaats waar het bijna versmelt met de grote brandstoftank van 18 liter.

Het design-team is erin geslaagd om de Tuareg toegankelijk te maken voor rijders van verschillende posturen, zowel zittend als staand. Dat maakt dat deze motorfiets een vertrouwenwekkende allrounder is geworden. Ondanks de 240 mm veerweg van de KYB schokbreker, voelt het 860 mm hoge zadel van de Tuareg 660 een stuk vlakker aan dan dat van de meeste allroads met offroad-capaciteiten. De voorzijde van het zadel versmalt cruciaal op de plaats waar het bijna versmelt met de grote brandstoftank van 18 liter.

 

Tweecilinder met pit

Afgezien van de basisarchitectuur van de motor, is de Tuareg een compleet nieuwe motorfiets ten opzichte van de Tuono en RS660. De wijzigingen inzake vermogensafgifte en overbrenging resulteren dan ook in een heel andere rijervaring. Het ontbreekt de twee andere Aprilia’s zeker niet aan pit, maar het opmerkelijke extra koppel van de Tuareg aan lage toeren geeft de motorfiets net ietsje meer wanneer je het licht aanvoelende koppelingshendel loslaat. Hoewel hij 15 pk minder levert dan de Tuono 660, voelt de Tuareg toch iets krachtiger aan.

 

De korte eerste versnelling van de Tuareg en veel lagere overbrenging ten opzichte van de overige 660-modellen, maken dat je in de twee laagste versnellingen makkelijk een wheelie kunt trekken. Die nieuwe versnellingsbakverhoudingen en het volgetankte gewicht van 207 kg maken dat de Tuareg behoorlijk gezwind herneemt, zeker in derde en vierde. Net onder de 7.000 opm voel je het koppel pieken. Om in het vette gedeelte van de koppelcurve te blijven doe je er dus goed aan om zo kort mogelijk te schakelen. Aan een kruissnelheid van 130 km/u op nagenoeg verkeersvrije wegen, en in het kielzog van Aprilia-testrijder Goffreddo, bleef de naald van de toerenteller op het TFT-dashboard bij 5.500 opm hangen.

Zandhaas

Ik vond de Tuareg zeer goed uitgebalanceerd in het zand en makkelijk te rijden aan lagere snelheden. Spijtig genoeg kwamen we op het vervangingsgedeelte van de oorspronkelijk offroad-sectie nooit hoger dan tweede versnelling. De set-up van de vrij grote 260 mm achterrem werkte goed en had net voldoende gevoel. In de offroad-modus werd het ABS-systeem achteraan gedeactiveerd. Vooraan kan dat overigens ook, maar daar floept het opnieuw aan van zodra je de ontsteking afzet.

Asfalttijger

Ook op het (natte) asfalt bleek de Tuareg een aangename stuurvriend. Ondanks de smalle, offroad-vriendelijke 21-duims voorband, kon ik er in bochten de snelheid toch aardig inhouden. De sleutel daarvoor lag bij de uitstekende feedback van het voorwiel, via de volledig instelbare 43 mm KYB-voorvork. Ik weet niet precies wie er bij Aprilia verantwoordelijk was voor het op punt stellen hiervan, maar hij (of zij) weet in ieder geval wel hoe dat moet. Van een allroad als de Tuareg verwacht je niet dat hij zo handelbaar is op het asfalt en dat met zo’n duidelijke feedback van het voorwiel.

Conclusie

Je kan denken dat ontwerper Mirko Zocco een vogelbek vergat toe te voegen aan de styling van de Tuareg. Maar dat wil niet zeggen dat deze Aprilia geen gespecialiseerde allroad is, die zowel op asfalt als op onverhard z’n mannetje staat. De Tuareg zit qua prijs aan de bovenkant van het middenklasse-segment, maar in ruil daarvoor word je als koper ook goed bediend.

De volledige versie van deze test lees je in het nieuwste nummer van  Motoren & Toerisme dat vanaf donderdag 10 februari in de winkel ligt.

Geschreven op 8 februari 2022
© Motoren & Toerisme