Romiger
De absolute troef van de XR is natuurlijk de vierpitter die rechtstreeks is afgeleid van de S 1000 RR superbike. Het gaat om een volledig nieuw blok dat op papier identieke waarden heeft als het vorige, maar in het middengebied beter gevuld is. In samenwerking met aangepaste verhoudingen in de hoogste drie versnellingen, resulteert dat in een soepeler rijgedrag en naar verluidt 8% besparing van het verbruik. Dat is louter theorie, maar in de praktijk voelt dit ook zo aan. Het blok was al überpotent en je kon het zelden volledig aanspreken, maar vanaf de eerste meters voelt het wat romiger aan dan de voorganger. Ook de gasrespons voelt wat minder hitsig en docieler dan vroeger. De typische, hoogfrequente trillingen die het blok sinds de lancering kenmerken, zijn nog niet helemaal uitgevlakt, maar ze zetten zich een stuk minder door. Of dit te danken is aan het nieuwe blok of de uitgepuurde demping met rubbers in het stuur, is moeilijk te bepalen. Feit is wel dat je er als rijder minder last van hebt. Vroeger was het trillen tussen 4.000 en 5.000 toeren, de sweet spot op de snelweg, soms echt hinderlijk, maar nu verstoort het de pret niet meer. Zo blijft de XR, duidelijk de XR, maar merkbaar verfijnd.