Rij-indruk: Can-Am Ryker 900 Rally

Bij de lancering van de Spyder mikte Can-Am op een specifieke doelgroep, eerder de ex-motorrijders, 50-plussers, geschikt voor middel- en lange afstanden, eventueel met duo. Een goed gevulde portefeuille was ook een voorwaarde. Met de Ryker willen ze de markt anders benaderen.  

Met z’n flashy kleurtje lijkt de Ryker wel een nieuw mars-voertuig, maar de proporties zitten juist. Can-AM wil duidelijk scoren bij een jonger publiek van 30-plussers en de Ryker als hip stadvoertuig of speelmachine voor de korte afstand positioneren. De Ryker  komt in 3 verschillende varianten. De basisversie wordt aangedreven door een 600-cc, tweecilinder. Dat blok produceert 50 pk aan 7.300 opm.  Dan is er een Ryker met een  900 cc driecilinder, die 82pk aan 8.000 opm produceert. Van diezelfde versie is er ook een Rally-variant, die wij aan de tand voelden.

Wat meteen opvalt is dat men wel degelijk aan heel wat details heeft gedacht.Zo is het stuur horizontaal regelbaar en kunnen de voetsteunen verschoven worden over een lengte van een 50-tal cm. Verder is ook de stand van de voetrem  aanpasbaar, zoder dat je daar gereedschap voor moet opdiepen. Op die manier kan iedereen, groot of klein, er snel een comfortabele positie op vinden. Je hebt doordat de benzine-tank een stuk hoger staat wel echt het gevoel in het tuig te zitten en er niet bovenop. Iets wat mij wel bevalt.

Het instrumentarium is vrij basic, met enkel knoppen op het stuur links voor de lichten, knipperlicht-schakelaar en toeter. Rechts een startknop en een killswitch…meer moet dat niet zijn. Een klein lcd-schermpje met 4 drukknoppen geintegreerd laat je toe te switchen naar allerhande info en ook de rijmodi aan te passen.

Zoek geen rem- of koppelingshendel op de Ryker want die zijn er gewoonweg niet. Remmen doe je met het vrij lange rempedaal aan je rechtervoet. De remkracht wordt altijd verdeeld over de voorste twee remschijven en de schijf achteraan. De eerste kilometers vind ik de remmen wat ondermaats, maar dat is wellicht te wijten aan de lage kilometerstand. Eens de Ryker ‘ingereden’ is, is dit hopelijk verholpen. De zitpositie bevalt me best, het zadel is comfortabel en bovendien voorzien van een ruggesteun.

Ik switch de rijmodus naar ‘Rally’  en nu merk ik  wel wat de Ryker in zijn mars heeft. De motor reageert  heel wat vlotter op het gas en vanaf 6.000 tpm lijkt er precies een turbo op hol te slaan!  Het tempo wordt door onze gids snel opgedreven en ik ben heel snel mijn eerste indrukken vergeten, en begin te genieten van het rijgevoel en de ervaring. Maar je moet er wat inspanning voor over hebben! Hoe sneller je gaat, hoe harder je je armspieren moet gebruiken om de machine op de rijlijn te houden.

De echte fun zit hem in de Ryker op een ritme te sturen, zodat hij licht uitbreekt en en de elektronica slechts ten dele ingrijpt. Dus moet je de limieten van de trike aftasten, gas geven en insturen. Dat vereist uiteraard tegenstuur maar dat gebeurt  op eenvoudige en instinctieve wijze. Nergens op deze bergwegen krijg ik ook maar even het gevoel dat het de Ryker aan vermogen ontbeert..

“And now some offroad!!”, kondigt onze Nederlandse gids Olaf  aan. We verlaten de mooie asfaltwegen en gaan de heuvels in. Af en toe klimmen we vrij sterk, maar het overgrote deel van het traject zijn vlakke grindwegen. Van Sport- naar Rally-modus en knallen. In een mum van tijd zitten we volledig in de mist want ook mijn collega’s gaan deftig op het gas, wat tot enorme stofwolken leidt. Het is dolle pret: insturen, acceleratie en tegenstuur, telkens opnieuw en opnieuw. De stabiliteitscontrole helpt je telkens uit de nood zodat over de kop gaan bijna onmogelijk lijkt.

Can-Am heeft met de Ryker wel een zeer kwalitatieve sport-trike op de markt gezet. Verwacht je niet aan bloedstollende acceleraties, maar dat zet zeker geen rem op het rijplezier want het ding stuurt geweldig als je de juiste omgeving vindt. De Ryker is met z’n automatische versnellingsbak en twee verschillende motorconfiguraties bovendien ook heel toegankelijk, waardoor elke opstapper er wel z’n weg op zal vinden.

De volledige versie van deze rij-indruk vind je in Motoren & Toerisme 2-2019 die nu in de winkel ligt.

Tekst: Tom Schietse

Foto’s: Can-Am