Rij-indruk: Yamaha Tracer 9 GT+

De Tracer 9 is niet de meest opvallende tweewieler in motorland. Hij staat qua verkoopcijfers wat in de schaduw van zijn erg populaire naakte broer de MT-09, en zijn kleinere neefje de Tracer 7. Toch komt hij in vergelijkingstesten steevast sterk voor de dag. Enkel zijn elektronische uitrusting hinkte wat achterop. Daar heeft Yamaha met de lancering van de Tracer 9 GT+ in één klap komaf mee gemaakt.

De Tracer 9 (GT) kampt misschien een beetje met een imagoprobleem. In het felbevochten segment van de hoogpoters heeft hij af te rekenen met te duchten concurrentie. Zo vielen onze testpiloten tijdens een lange reistest naar Zweden vorig jaar toch voor de Italiaanse charmes van de Multistrada V2, die iets duurder is, maar meer uitstraling heeft. 

Bij de Tracer horen eerder de adjectieven: degelijk, comfortabel, uitgebalanceerd geheel, … De grootste domper was voor sommigen de sobere styling en zeker ook het moeilijk leesbare, ronduit verouderde dashboard en lastige bediening. Aan het eerste, subjectieve bezwaar verandert deze GT+ niet heel veel, maar het tweede euvel is wel helemaal opgelost met een groot 7 inch TFT-scherm met hoge resolutie.

Scalp

Het kloppende hart van de Tracer 9 blijft gelukkig ook gewoon behouden, want de CP3 driecilinder met 119 pk en 93 Nm is in deze tweewieler een perfecte krachtbron. In de Niken die we tegelijkertijd konden testen bleek dat minder, maar daarover later meer. Het blok vindt net de ‘sweetspot’ tussen sportief en toeristisch.

Onderin laat het zich zonder morren rustig mennen, terwijl het boven de 6.000 toeren verandert in een hongerig monster dat met plezier echte sportmotoren aan z’n scalp rijgt. Als je er echt voor wil gaan moet je het blok dus wel laten werken, maar dat is nu net het leuke. Je wordt nooit verrast door een bovenmenselijke overdaad aan power, maar je trapt ook nooit op je adem. Zelfs als je met passagier en bagage op stap gaat, zal je nooit te kort komen, enkel misschien als je wil aanpikken bij Multistrada’s en Super Adventure’s van deze wereld, die nog net iets meer in huis hebben.

Speerpunt

Dat brengt ons dadelijk ook bij een vreemde vaststelling. Sinds het verdwijnen van de Super Ténéré en FJR 1300, is de Tracer 9 eigenlijk de zwaarste reismotor in het Yamaha-gamma. Het gevolg is dat deze “middenklasser” in de GT+ versie toch het speerpunt mag worden van de technologische ontwikkeling van Yamaha. Zoals gezegd bleven ze daar een beetje mee achter. De Tracer 9 GT kreeg twee jaar geleden wel al elektronische vering en een quickshifter, maar met deze Plus gaan ze wel een grote stap verder. Het meest opvallende is de adaptieve cruise control, die we bij enkele toppers al zagen, en dat ook op deze GT+ al snel een verslavend hebbedingetje wordt.

Met een druk op de knop activeer je het systeem en kies je uit vier verschillende assertiviteitsgraden. Daarna is het: sit back en relax. De motorfiets leest het verkeer prima met z’n radarsysteem (Millimeter Wave Radar) en versnelt en vertraagt automatisch om je vlot met de verkeersstroom mee te nemen. Het werkt zelfs aardig in onze motorcolonne op bochtige wegen, al zou je daar misschien zelf nog iets dynamischer aan het werk gaan. De intelligentie van het systeem is verrassend en de werking is erg vlot.

UBS

Een ander snufje is het Unified Braking System (UBS). Op basis van het radarsysteem en alle andere sensoren wordt hierdoor de remkracht geoptimaliseerd en tegelijkertijd wordt ook de demping in de veren aangepast om de motorfiets zo gebalanceerd mogelijk te houden. Yamaha benadrukt dat het geen automatisch remsysteem is, maar wel een intelligent gecombineerd systeem dat de voor- en achterrem laat communiceren en in noodgevallen een handje kan toesteken om sneller tot stilstand te komen. Tijdens de korte rit konden we dit niet in detail testen, maar het is wel opvallend hoe weinig de GT+ in z’n veren duikt voor een hoogpoter als je remt. En dat op zich biedt al erg veel vertrouwen.

Een ware revelatie is ook de Quickshifter van de derde generatie. Tot op heden waren die systemen nogal gevoelig, zo kon je enkel terugschakelen met het gas helemaal dicht, en voor opschakelen moest je net een minimum aan gas geven. Op de GT+ maakt dat allemaal niet meer uit en kan je zelfs in lagere versnellingen aan trage snelheden vlot op- en afschakelen. Dit systeem zal veel sceptici van quickshifters definitief kunnen overtuigen, en dat is een verdienste van de ingenieurs. Ook in z’n geheel werkt de batterij snufjes erg goed. De bediening verloopt vlot en de aanpassingstijd als piloot is erg kort. Je krijgt ook nooit het gevoel dat de machine digitaal met je aan de haal gaat en dat er een filter zit jezelf en het asfalt. Het sluitstuk van al die elektronica is natuurlijk het nieuwe dashboard. Naast het verouderde dubbele LCD werd op de gewone Tracer ook de bediening met een onhandig scrollwieltje op de rechter stuurhelft verguisd. Nu zit er links een joystick waarmee je door de menu’s scrollt. Dat werkt goed, al zit hij erg dicht bij de gevoelsmatig gelijkaardige knop van de knipperlichten. Het scherm oogt ook heel modern, maar naar mijn aanvoelen iets te druk. Er staat wat te veel info op die je in een oogopslag moet verwerken. Je kan de stijl wel aanpassen, maar niet de informationload. Desalniettemin is het een grote sprong voorwaarts.

Conclusie

De Tracer 9 is samen met de Niken het speerpunt van het Yamaha reisgamma, dat inzet op redelijkheid en bruikbaarheid. De GT+ is een erg welkome verrijking die op technologisch gebied kan wedijveren met de meest geavanceerde modellen op de markt. Met zijn UBS heeft hij zelfs een echte première in huis en de quickshifter is de beste die we al konden testen. In samenspel met het al bewezen platform rond de pittige driecilinder zorgt dat er voor dat je voor een redelijke prijs heel veel motorfiets in huis haalt. Toegegeven, met € 16.999,00 (NL 18.499,00) is deze GT+ een stuk duurder dan de gewone GT, maar je krijgt er wel heel wat voor in de plaats. Zo is deze GT+ de eerste motorfiets van (ver) onder de 20.000 euro met adaptieve cruise control. Dat is toch baanbrekend.

Een uitgebreid verslag van deze rij-indruk vind je in het volgende nummer van Motoren & Toerisme.

Tekst: Tom Vander Sande – Foto’s: ANT-productions