De BMW R 1250 RT blaast me van Antwerpen naar Kortrijk, waar het startpunt ligt. Als ware salonrijders hebben we de tocht tweemaal uitgesteld in blijde verwachting van zonnig lenteweer. Maar de weerkaarten nemen ons opnieuw in de maling. Een frisse acht graden met af en toe een plensbui, daarmee moeten we het doen op deze vroege ochtend. Gelukkig zit ik lekker beschermd achter het scherm van de RT en is mijn splinternieuw motorpak van het Zweedse Halvarssons, ontworpen om de rijder in alle omstandigheden te beschermen tegen de elementen. De horizonbepalende Broeltorens markeren het startpunt van deze vijfhonderd kilometer lange rit. De brug over de Leie die beide torens met elkaar verbindt, wordt door de brugheilige Johannes Nepomucenus beschermd, met wisselend succes. De brug is in beide Wereldoorlogen vernietigd, en daardoor is het huidige exemplaar relatief nieuw; zeker geen beschermd monument zoals de uit de middeleeuwen stammende Broeltorens.
West-Vlaamse pompbediende
Het duurt niet lang voor de stedelijke agglomeratie achter ons ligt en we onze neus naar het oosten richten. Ik heb een haat-liefdeverhouding met de macadam tussen de Vlaamse landbouwgronden. Het is er heerlijk rustig en je blik kan verdwalen in de weidse zichten, maar je houdt toch maar beter een oog op de beduvelde weg. Bezaaid met mest, zand of kiezels is het altijd een uitdaging voor ons motorrijders. Een gezapig tempo is de enige garantie om geen schuiver te maken met de splinternieuwe RT. Het zou een ongemakkelijk begin zijn van mijn relatie met onze langeduurtest-motor.