Throwback Thursday: Triumph Daytona 675

Vandaag bestaat de Supersport 600 alleen nog maar als raceklasse, maar dik vijftien jaar geleden was dit een zelfstandig  (sub)segment van de motormarkt én nog wel een dat floreerde. De klasse werd beheerst door ‘usual suspects’ Honda (met de CBR600RR), Kawasaki (met de Ninja ZX-6R(R)), Suzuki (met de GSX-R 600) én Yamaha (met de YZF-R6). De Europese oppositie kwam van Ducati (met de 749 R). In 2006 kwam daar nog eens de Triumph Daytona 675 bij.

Triumph had zich eerder al aan supersport-machines gewaagd. In 2000 had het de TT 600 uitgebracht, maar die machine bleek zowel in de showrooms als op het circuit niet competitief te zijn. Tegen 2003 was er met de Daytona 600 een vervanger. Beide supersport 600’s waren viercilinders. De Daytona 600 oogst in 2003 meteen al successen in het British Supersport (met de betreurde Craig Jones) en op het eiland Man in de Junior TT (met Nieuw-Zeelander Bruce Anstey). Anstey’s zege is dan de eerste voor een Triumph in bijna 30 jaar. Voor 2005 bracht Triumph de cilinderinhoud van de Daytona naar 650 cc. Die ingreep moest het piekerige motorkarakter van de Daytona verhelpen.

De Daytona 650 was overigens geen lang leven beschoren want in 2006 lanceerde het merk uit Hinckley al diens opvolger, de Daytona 675. Het verschil zat ‘m niet alleen in de extra 25 cc, maar ook in de hertekende motorconfiguratie. De 675 was immers een triple en laat dat motortype nu een belangrijke rol spelen in de rijke geschiedenis van Triumph.

Met een uitlaattraject dat onder de achtersteven uitmondde, een compacte bouw en premium componenten zoals radiaal geplaatste remklauwen van Nissin en Kayaba veerelementen onderstreepte de Daytona meteen z’n ambities voor de klasse. Uit z’n 675 cc puurde de triple een piekvermogen van 124 pk (aan 12.500 opm) en een maximaal koppel van 72 Nm (aan 1.750 opm). Alleen z’n (droog)gewicht van 165 kg was een beetje aan de hoge kant, of toch in vergelijking met dat van de Japanse concurrenten.

Met de keuze voor een driecilinder-in-lijn huldigden de Triumph-ingenieurs niet alleen het roemrijke verleden van het merk maar pasten ze de Daytona ook precies in de niche die het technisch reglement van het WK Supersport destijds voorschreef (driecilinders mochten volgens dat reglement een cilinderinhoud van 675, waar die limiet voor viercilinders anders op 600 cc lag). Pas vanaf 2008 werd de Daytona 675 gehomologeerd voor inzet in het WK Supersport 600.

Tekst: BJ

Foto’s: Archief M&T