Een weekendje Ardennen kun je bezwaarlijk een hoogtestage noemen. Vandaar dat er weleens smalend wordt gedaan over Ardeense toppen. En toch: als je alles boven de vijfhonderd meter op de motor aan elkaar rijgt, krijg je al snel een heel ander gevoel. De hellingen volgen elkaar in ijltempo op en de hoogtemeter op de GPS piekt om de haverklap. Overweldigend of beklijvend? Nee. Innemend en indrukwekkend mooi? Dat zeker.
Tekst: Patrick De Smet
Foto’s: Jorn Urbain
Blijft de vraag: waar start je zo’n rit? We zijn niet wars van enige symboliek en komen al snel uit bij het Euro Space Center in Libin. Als symbool voor het scheren van hoge toppen kan dat tellen. Ons uitgangspunt voor deze rit is echter bescheidener dan de grenzen van de dampkring aftasten. Vandaag tellen alle Ardense toppen meer dan vijfhonderd meter.
Klokslag acht uur ’s morgens parkeren we de X-Cape onder het skelet van de spaceshuttle. De strakke lijnen van deze Moto Morini-telg matchen best goed met het gestripte frame van het ruimteveer dat dik veertig jaar geleden furore maakte. Twee dagen eerder zijn we deze langeduurtestmotor gaan ophalen bij collega Charly in Antwerpen. Het moet gezegd dat de eerste kilometers richting Gent goed aanvoelden. Zelfs op deze lange autostraderit richting Ardennen ondervonden we met onze respectabele lengte genoeg bescherming. De zon is ondertussen aanwezig, maar de bijbehorende warmte missen we nog. Om de symboliek nog wat op te drijven, volstaat het te zeggen dat de ‘toppen’ van ons lijf (ergo: vingers en tenen) het zwaar te verduren kregen en volledig verkleumd aanvoelden.
Vind ze in onze digitale Ardennenspecial.
Om het begrip ‘hoogte’ nog wat extra in de verf te zetten stuurt fotograaf Jorn zijn drone de lucht in en komen de eerste kilometers van onze rit vanuit de lucht in beeld. De GPS stuurt ons onmiddellijk een aardeweg op langs de flank van een bos. De X-Cape verteert deze oneffenheid moeiteloos en enkele minuten later draaien we rechts het asfalt op, waar de eerste slingerbochten voor de wielen worden geschoven. We gaan oostwaarts, en dat is geen verrassing. De Hoge Ardennen bevinden zich in het noordoosten van het Ardense Heuvelland. Ze situeren zich van het midden tot het noorden van de provincie Luxemburg, en verder tussen het noorden van het Groothertogdom Luxemburg tot het oostelijke gedeelte van de provincie Luik. Er wachten dus nog aardig wat hoogtekilometers voor we zullen halthouden op ons eindpunt, Baraque Michel.
Na een tiental kilometer bereiken we al het Plateau van Saint-Hubert. Deze hoofdstad van de jacht bevindt zich al op respectabele hoogte. Bossen en venen wisselen elkaar af en vanaf de eerste kilometers gaat de route onmiskenbaar naar omhoog. Zonder al te veel moeite bereikt de hoogtemeter de grens van de vijfhonderd meter. Tussen Saint-Hubert en Lavacherie gaan we zelfs moeiteloos tot vijfhonderdzeventig meter. Dit plateau is één grote brok natuur, waar je zowaar op ‘wildsafari’ kunt. Hier heb je de kans om oog in oog te komen staan met één van de ‘big five’ van de Ardennen: edelhert, everzwijn, ree, vos of das. Dat wordt geïllustreerd door de talrijke kijkhutten en -torens. Om de haverklap meldt een verkeersbord hertengevaar. Hoewel de Moto Morini slechts een bescheiden gebrom uitstoot, geeft het wild deze vroege ochtend forfait. Of misschien laat ons jachtinstinct het gewoon afweten.
De volledige versie van dit toerverhaal lees je in het juninummer van Motoren & Toerisme.
Het juninummer van Motoren & Toerisme ligt vanaf donderdag 1 juni in de winkel. Of je kan het online (of op papier) bestellen in onze www.tijdschriftenwinkel.be
