Vergelijkingstest: Yamaha Ténéré 700 vs Aprilia Tuareg 660

Ténéré betekent zoveel als ‘woestijn’ in de taal van de Tuareg, één van de bekendste Berbervolkeren. Zowel Yamaha als Aprilia gebruiken dus de Sahara als inspiratiebron om duidelijk te maken waarvoor hun motoren bedoeld zijn. Ravotten in het mulle zand van de duinen lijkt mij ambitieus, maar in onze contreien is alles mogelijk, of toch bijna alles.

Tekst: Charly de Kinderen

Foto’s: Bob Van Mol

De Yamaha Ténéré 700 is nog steeds één van mijn favorieten, terwijl-ie toch al enkele jaren op de markt is. De no-nonsenseuitstraling in combinatie met een brede inzetbaarheid en een correcte prijs maken hem gewild, en de verkoopcijfers liegen er niet om. De Ténéré 700 was een verademing na al het geweld in de topklasse van de trails. Het bleef vaak bij dromen, want de zware motoren waren simpelweg te zwaar om ermee te doen wat je werd voorgespiegeld. De Ténéré gaat terug naar de basis, met zijn heerlijke tweecilinder, elementaire elektronica en bereikbare prijs. Hij luidde de heropleving in die nu bezig is in het middensegment. Uit onverwachte hoek staat daar nu ineens de Aprilia Tuareg 660 om extra weerwerk te bieden.

Standaard verwarmde handvatten

Je zou het niet verwachten, maar we trekken naar onze noorderburen om de offroadcapaciteiten te testen van dit duo. Ergens op het internet vond ik een populaire route waar vooral Toyota Land Cruisers doorheen ploeteren, en dat mag je vrij letterlijk nemen. Maar elke rit start natuurlijk met een deel autostrade richting verlaten oorden. Ineens een goede test voor een terrein waar deze twee machines minder op voorzien zijn. Zoals je van een dergelijke motor verwacht, zit je lekker hoog in het zadel. Met mijn lengte van 1,9 meter een absoluut festijn – heerlijk de blik op oneindig – maar voor anderen een serieuze belemmering. Met een zithoogte van 875 mm voor de Yamaha en 860 mm voor de Aprilia blijven het hoge opstappers. Hier en daar kan je met kleine ingrepen aan het zadel of de vering er enkele millimeters afschrapen. Bij de Ténéré zit je echt op de motor, bij de Tuareg meer erin. Op de autostrade is dat laatste aangenamer, met een beter zwaartepunt en dito windbescherming. Maar het valt vooral op dat beide motoren hier zeker niet voor elkaar moeten onderdoen, met voldoende stabiliteit en vermogen achter de hand. Ook de houding is dankzij hun lengte ruim en comfortabel. Helaas ontbreken er verwarmde handvatten op de ochtendrit richting Breda, en dat bij vriestemperaturen. Mijn linkerhand kan ik af en toe opwarmen aan het motorblok, maar omdat de Yamaha geen cruisecontrol heeft – op de rijkelijker uitgeruste Aprilia is dit wel voorzien – moet mijn rechterhand het ontgelden. Al gauw begin ik pijnlijke steken te voelen in mijn verstijfde rechterhand. Idee: verwarmde handvatten verplicht maken omwille van de veiligheid, net als ABS. Want je kan wel winterhandschoenen aandoen, maar de bediening is gewoon stukken preciezer met zomerhandschoenen. Verwarmde handvatten zijn natuurlijk wel als optie te bestellen.

Geschreven op 19 april 2022
© Motoren & Toerisme