Verslag Benelux Trophy Hengelo

Ooit zong de Achterhoekse band, ‘Normaal’, hun gigantische schlagerhit ‘Oerend hard’ en zong het publiek uit volle borst mee: “Kwamen zie daor aangescheurd, Oehoe oehoerend hard, Langzaam rijden dat deeien zie nooit, Dat vonden zie toch maar tied verknooid”. Ook nu werd er na, een afgelasting in 2020 en beperkte races, -met gesloten deuren voor publiek-, in 2021, opnieuw razendsnel rondgereden over het bijna vijf kilometers lange stratencircuit van Hengelo. Motorsportliefhebbers zitten al geruime tijd op hun honger om live wedstrijden bij te wonen en dat was in de Achterhoek duidelijk te merken. De tribunes zaten dan ook afgeladen vol en langs het parcours stonden rijen dik toeschouwers de motorgladiatoren te volgen. Dat Nederland een echt motorland is bewees het stuk weide dat voorzien was voor motoren en eivol stond, ook in de paddock kon je tussen de races door over de koppen lopen.

Tekst en foto's: Jan Vermeer

De organiserende club uit Hengelo, de Hamove, is nog zo’n club die op een oerdegelijke ouderwetse manier organiseert, maar tegelijkertijd ook mee is met de tijd. Een mooi en traditioneel programmaboekje met een oplijsting van alle sponsors. Op verschillende plaatsen tribunes, een groot videoscherm bij start-finish met camerapunten aan bijna alle bochten van het circuit en een catering die er mag wezen. Neem daarbij de feestjes op vrijdag- en zaterdagavond in de tent, maar ook vooral de professionele manier waarmee het circuit wordt afgezet en veilig gemaakt en je hebt een topweekend. Niet minder dan negen verschillende klassen stonden er op de Varsselring op het programma, een mix van historie en up-to-date pk-monsters. In verschillende races waren er glansprestaties en podiumplaatsen voor landgenoten. Maar vooral ook een flink gevuld deelnemersveld in alle categorieën die er aan de start stonden.

Vincent Lonbois, ‘King’ van de Varsselring

De 31-jarige uit Waterloo kwam, zag en overwon en was net als in Croix-en-Ternois, de onbetwiste winnaar van beide manches van de Benelux Trophy bij de Superbikes. Lonbois won en-passant ook nog beide races bij de 1000cc in de IRRC-klasse. In de vroege namiddag reed hij ook nog eens de snelste rondetijd ooit, een chrono van Nigel Walraven uit 2018, van de tabellen. 1.45.40 staat er bij volgende editie in het programmaboekje bij ‘Ronderecords’. Er stond geen maat op Lonbois. Ook al probeerden verschillende rijders om hem het vuur aan de schenen te leggen.

In de Benelux Trophy was het Yan Ancia, op zaterdag nog problemen met de koppeling en daardoor slechts tiende op de startgrid, die met een 2-3 nog enigszins in de buurt bleef. Een inhaalrace vanaf de vierde startrij bracht de Limburger naar voor, maar de winnaar reed toen al op een onoverbrugbare voorsprong. Ook thuisrijders Davy Thoonen, Thijs Peeters of de IRRC-rijders als Datzer, Maurer,-de polesitter-, en andere Bloemhards, die de Benelux Trophy meenemen als extra training maar toch alles probeerden, konden de winnaar amper een strobreed in de weg leggen. Laurent Hoffmann kwam vroeg op zaterdag hard in het decor terecht en klaagde het ganse weekend van rugpijnen. Een baalweekend voor de rijder die van het IRRC-gebeuren zijn hoofddoel van het jaar maakt. Was Lonbois de koning van de Varsselring, dan was Jorn Hamberg de dauphin van eerstgenoemde. De thuisrijder van het Performance Racing Team Achterhoek won eveneens op indrukwekkende wijze zijn races in de Supersport-klasse van de Benelux Trophy en de IRRC. Vier starts, vier zeges. In de Benelux Trophy SSP maakte teammaatje Ilja Caljouw het feest compleet met tweemaal runner-up te worden. Marek Cerveny, ex IRRC-kampioen of nog andere Thomas Walthers probeerden aansluiting te houden bij het duo, maar tevergeefs.

In verschillende klassen Belgen op het podium

Dat in de races voor tweecilinders landgenoten op het podium stonden was normaal omdat het hier gaat over de Belgian Twin Trophy. Net als twee weken geleden waren de Aprilia RS660 outstanding bij de Supertwins met duels tussen Sasha De Vits en Sander Claessen. De Vits winnaar van de openingsrace ging in de herneming rechtdoor in de chicane, kwam daarna aan de leiding om dan toch nog in de eindstrijd bij een remmanoeuvre door de grindbak te gaan, waardoor Claessen de race uiteindelijk won. Kawa-rijder Nicky De Wit mocht tweemaal het laatste podiumtrapje innemen.

Bij de Stocktwins waren er zeges voor Christophe Carlier en Geoffrey Vankoekelbergh. In deze klasse rijdt ook de CB500 Trophy waarbij de heren EN dame een race in de race rijden. Duidelijk de sterkste van het lot is Dries Desender die zijn Hondatje tweemaal in stijl naar winst piloteerde. In de BTT staan de concurrenten in alle klassen in de tabelstand dicht bij elkaar.

Bij de Classic bikes, zowel op twee als op drie wielen stonden er landgenoten op de podia na afloop van de wedstrijden. Op een afgesloten weg knetterende tweetakten en hun naar olie ruikende uitlaatgassen voorbij zien komen of nog de brommende viertakt BMW en Moto Guzzi zijspannen uit de Camathias Cup, is voor een heel zijn leven motorrijdende kijker, een lust voor het oog. Herman Verboven op zijn vintage Paton werd tweemaal tweede achter de alles overheersende Frank Jan Bakker. Jimmy Lafineur werd de grote winnaar in de tweetakt klasse na een beklijvend duel met Nederlander Grootenhuis. In de Historic Camathias Cup won het Nederlandse duo Vermeulen-Hahn beide races op hun Triump750. Onze landgenoten Bruno Noel-Germain Sacchettini werden scratch eenmaal tweede en eenmaal derde maar veroverden wel de zege in de zwaardere P2 klasse, tot 1000cc, op hun BMW, in de slotmanche.

Publiekslieveling Tim Reeves

Bij de zijspannen is Tim Reeves een levende legende en moet met zijn acht wereldtitels alleen onderdoen voor de legendarische Steve Webster. Naast het deelnemen aan de Northern Sidecar Cup kwam hij, tezamen met bakkenist Kevin Rousseau, ‘stempeltjes’ halen van races op stratencircuits. Nu eenmaal vereist om te mogen deelnemen op de TT van dat eilandje in de Ierse Zee. In de kwalificaties was hij seconden sneller dan de tweede maar toch zal hij zijn verplaatsing naar Hengelo anders voorgesteld hebben. Reeves kwam in de openingsronde in aanraking met een andere deelnemer en ging dan overkop in de grindbak.

Over-and-out voor het Brits-Franse duo. De meeste punten werden er gescoord door Hilbert Talens en Frank Claeys. In Race1 vielen ze terug van plaats een naar drie, met mechanische problemen, maar in de tweede race wonnen ze wel. De Fransen Guignard-Poux werden op hun 600cc verrassend, maar verdiend, winnaars van de openingswedstrijd en daar bovenop tweemaal winnaar in de F2 klasse. Zij waren de laatsten die afgelopen weekend op het erepodium mochten staan na een geslaagd en voor herhaling vatbaar raceweekend.