Alpenpassen Piëmont, dag 3

WARME LUCHT Op mijn lijstje staan nog twee passen die mijn nieuwsgierigheid hebben gewekt. Beide vormen ze een verbinding met de Ligurische kust. Op weg naar de Colle di Nava houd ik halt in Vicoforte. Een plein met een reusachtige kerk trekt mijn aandacht. Het is vandaag 2 juni, de nationale Italiaanse feestdag, en de misviering in de kerk is indrukwekkend. Een snel onderzoek op het wereldwijde web leert mij dat de elliptische koepel de grootste in zijn soort is, wereldwijd. Het plein rondom is ook prachtig. Maar deze trip draait om de weg, dus ga ik snel weer verder. Via donkere bossen en heerlijke wegen beland ik na een fikse stortbui bij de Colle di Nava. Toegegeven, na de voorgaande passen is deze minder indrukwekkend. De weg is wel leuk om te rijden, en zoals ik had gehoopt vrij van verkeer. Ik daal af richting de kust en laat mij door de warmere lucht droogblazen. Ik zie ik de eerste flikkering van de Middellandse Zee. Ook die natuurlijke rijkdom heeft dit land meegekregen … EXCENTRIEKE VILLA In Imperia ploppen mijn oren terug naar zeeniveau. Een excentriek gebouw trekt mijn aandacht in deze stad. Het is de Villa Grock, gebouwd door de clown Charles Adrien Wettach, een wereldbekende entertainer uit de vorige eeuw. Hier huist nu het Museo del Clown, waar je buiten prachtige tuinen kan bewonderen. Na een kort bezoek spring ik terug op de motor richting de SS1. Deze weg volgt de curves van de kust en de achterliggende bergen. Elke keer opnieuw sta ik versteld van de prachtige huizen hier, allemaal met glorieus zeezicht. Ook de weg is bij momenten genieten, maar het blijft vooral een drukke bedoening. Na een uur heb ik het gezien en ik ben blij dat ik kan afdraaien richting het binnenland, op zoek naar mijn laatste pas, de Colle del Melogno. De zee verdwijnt in mijn achteruitkijkspiegel als de weg naar boven draait. Het is een leuke pas, maar ik ben waarschijnlijk de laatste twee dagen te veel verwend om echt onder de indruk te zijn. Tijd om huiswaarts te keren!