IJzerrust Motorroute

Onder de rook van Westvleteren ligt de niet te bezichtigen Sint Sixtusabdij. Volgens kenners wordt hier het beste bier ter wereld gebrouwen. Bij het ontmoetingscentrum In de Vrede kan het contemplatieve kloosterleven worden ervaren in het Claustrum. Het trappist bier is beperkt verkrijgbaar en moet worden gereserveerd via de biertelefoon.

Enkele jaren geleden werd er aan deze gedenksteen een losse gedenkplaat toegevoegd verwijzend naar Paul Ooghe, de laatste in België levende oud-strijder die op 102-jarige leeftijd overleed.

De Beeuwsaertmolen dateert uit 1635. In 1830 ging de molen ten gevolge van een blikseminslag in vlammen op. Hij werd onmiddellijk heropgebouwd en daarna verkocht aan de familie Beeuwsaert, vandaar z'n naam. Het bouwwerk telde in die tijd drie verdiepingen, een 'driezolder" noemen kenners dit. Tijdens de eerst de gasaanval in 1915 werd de 'Moulin Bleu' volledig verwoest. Hij werd heropgebouwd met de delen van twee andere molens dat hem meteen een van de grootste in de regio maakte. Beeuwsaerts molens was werkzaam tot in 1959. In 2010 werd de molen volledig gerestaureerd.

Extra informatie:
-Individuele rondleiding
-Groepsrondleiding

Contactgegevens:
- Beeuwsaertmolen
- Pilkemstraat 26 a, 8920 Bikschote
- Tel: +32 57 49 09 41
- E-Mail: toerisme@langemark-poelkapelle.be
- Web: www.langemark-poelkapelle.be

- Te bezoeken iedere eerste zondag van de maand van 13u tot 17u. Groepen op afspraak.

Deze gedenkplaat herinnert aan de Welsche oorlogspoëet Hedd Wyn (Ellis Humphrey Evans) die hier dodelijk werd gewond op 31 juli 1917.

Elke eerste maandag van de maand wordt er aan dit gedenkteken een muzikaal eerbetoon gebracht.

Deze begraafplaats is genoemd naar een nabijgelegen boerderij die door Britse eenheden als ‘Cement House’ werd aangeduid. Cement House Cemetery is een voorbeeld van een concentratiebegraafplaats. Het was lange tijd ook de enige Commonwealth begraafplaats waarvan het register openbleef voor het bijzetten van nieuwe graven. Alle Britse slachtoffers die in recente jaren gevonden werden in het industrieterrein langs het kanaal, werden en worden hier begraven.

Contactgegevens:
- Cement House Cemetery
- Boezingestraat 156, 8920 Langemark-Poelkapelle

- Dagelijks geopend van zonsopgang tot zonsondergang.
Gratis toegankelijk.

De 'Canadien', zoals hij in de volksmond genoemd wordt, staat aan het Kerselarekruispunt ('Vancouver Corner') van de Brugseweg en Zonnebekestraat te Sint-Juliaan.

Het beeld mag terecht ÚÚn van de mooiste monumenten uit de frontstreek genoemd worden. Het staat in een park met rozen, coniferen en juniperussen.
Het beeld staat op een vierkant plateau met aan elke zijde een boogvormige uitsprong.
Het is een witgranieten zuil van ruim 10 meter hoog, met bovenaan het borstbeeld van een gehelmde Canadese militair die lijkt na te denken over het lot van zijn gesneuvelde vrienden. Hij staat met gebogen hoofd gericht naar de plaats vanwaar op 22 april 1915 de chloorgaswolk kwam aandrijven. Zijn gevouwen handen rusten op een omgekeerd geweer : de kolf naar boven, de loop in de grond. Deze houding 'Arms reversed' is de traditionele militaire groet aan de gesneuvelden. Vooraan op de zuil staat in grote letters 'CANADA'.

Aan de zijkanten van de zuil zijn panelen aangebracht met opschriften in het Engels en het Frans die een bondige samenvatting zijn van de Canadese bijdrage tijdens de tweede slag om Ieper : 'Deze kolom wijst het slagveld aan waar 18.000 Canadezen aan de Britse linkerflank standhielden tegen de eerste Duitse gasaanvallen van 22 - 24 april 1915. Tweeduizend vielen er toen en liggen in de omgeving begraven'. Het opschrift '... fell and lie buried nearby' vervangt het vroegere opschrift '... fell and lie buried here'.
Dit laatste was wat misleidend want de gesneuvelden liggen begraven op de begraafplaatsen in de omgeving en niet, zoals dikwijls wordt aangenomen, onder het gedenkteken.

Aan de voet van de zuil, langs de rechterkant, staat de naam van de ontwerper en het jaartal van ontwerp: F.C. Clemeshaw 1921. Frederick Chapman Clemeshaw uit Regina (prov. Saskatchewan) maakte zelf deel uit van het Canadese expeditieleger in Frankrijk en BelgiÙ. Na de oorlog hield hij zich bezig met bouwkunde. Hij stierf in 1958.
De stenen van de zuil komen uit steengroeven in de Vogezen. De buste werd in Brussel gebeeldhouwd.

In een boog rond de zuil zijn op het plateau de volgende oriÙntatiepijlen aangebracht : Ypres, Boesinghe, Hooghe, Zonnebeke, Passchendaele, Poelcapelle en Langemarck. Dit zijn allen plaatsen met een bijzondere betekenis in de slag van de gasaanvallen.

De oorspronkelijke struiken en de aarde onder het monument kwamen uit Canada. Doordat de Belgische bevolking het terrein aan het Gemenebest schonk, staat men hier dus letterlijk en figuurlijk op Canadese grond.
De struiken zijn gesnoeid in de vorm van artilleriegranaten en de lage struiken aan de zijkanten van het verhoog moeten het front uitbeelden met de oneffenheden die ontstonden door de granaattrechters.

Achter het monument staat een hardstenen kastje met het bezoekersregister.

Het monument werd ingehuldigd op zondag 8 juli 1923 om 11u.00. De plechtigheid vond plaats in aanwezigheid van de Hertog van Connaught (broer van de Britse koning) en de toenmalige Prins Leopold van BelgiÙ. Voor het eerst stonden toen ook militairen op de hoeken van het plateau met 'arms reversed' zoals de Canadien zelf.
Meer informatie...

De tweede slag om Ieper is een veldslag die in het voorjaar van 1915 in de Eerste Wereldoorlog werd uitgevochten.

Op 17 april werden zware mijnladingen onder de Duitse stellingen op Hill 60 tot ontploffing gebracht. Sinds de Duitse inname van de heuvel op 10 december 1914 groef de British Expeditionary Force, 24 à 30 m onder de heuvel, gangen die ze vulden met zware mijnladingen en dieptebommen. Na de ontploffing bestormden Britse en Franse troepen de Duitsers en namen de heuvel opnieuw in. Na deze ontploffingen kwamen er eigenaardige gassen vrij en ontdekten de Britten eigenaardige cilinders, maar ze konden deze niet thuisbrengen. Dit was echter de voorbode voor wat komen zou.

De molen is gebouwd in 1790 en in 1923 overgebracht uit Pittem (vroegere Kruisbergmolen, gelegen aan de andere kant van de baan tegenover de Rijsselendemolen) als vervanger voor de door de oorlog verwoeste Steenakkermolen. De maalvaardige staakmolen maalt nu regelmatig dierenvoeder en bakmeel. Door zijn uitstekende ligging op de westelijke uitloper van de heuvelkam van ’s Graventafel, is de molen van op ruime afstand zichtbaar.

Contactgegevens:
- Steenakkermolen
- Onze-Lieve-Vrouwestraat (Sint-Juliaan), 8920 Langemark-Poelkapelle
- Tel: +32 57 49 09 41
- Fax: +32 57 48 55 89
- E-Mail: toerisme@langemark-poelkapelle.be
- Web: steenakkermolen.kiekmaar.be

- Tijdelijk niet toegankelijk wegens restauratie!

Open: elke zondagnamiddag van april tot oktober van 14u-18u. Groepen op afspraak.

Deze grote Commonwealth begraafplaats bereik je vanaf de Noorderring in Ieper. Ze ontstond in 1917 nadat dit gebied veilig werd verklaard. Voordien liep hier de frontlijn. New Irish Farm Cemetery bestond aanvankelijk uit 73 graven. Na WO I breidde de begraafplaats uit met meer dan 4500 gesneuvelde soldaten, door de opruiming van omliggende kleine begraafplaatsen. In ongeveer 70% van de graven rust een onbekende soldaat.

Contactgegevens:
- New Irish Farm Cemetery
- Briekestraat, 8900 Sint-Jan

- Dagelijks geopend van zonsopgang tot zonsondergang.
Gratis toegankelijk.

Britse militaire begraafplaats met 765 gesneuvelden uit de eerste wereldoorlog

Langs het kanaal Ieper-IJzer, net buiten Ieper, vind je Essex Farm Cemetery. Deze plaats is ook wel bekend als ‘site John McCrae’. De Canadese arts John McCrae schreef hier in mei 1915 het wereldberoemde gedicht ‘In Flanders Fields’. Arts McCrae liet hier een schuilplaats uitgraven om de eerste gasslachtoffers in 1915 te verzorgen. Enkele dagen nadien ontstond zo ‘Essex Farm Cemetery’. John McCrae stierf in 1918 en ligt begraven in Wimereux, Frankrijk.

Contactgegevens:
- Essex Farm Cemetery
- Diksmuidseweg 146, 8900 Ieper
- Web: www.cwgc.org

- Dagelijks geopend van zonsopgang tot zonsondergang.
Gratis toegankelijk.

Dit bivakhuis is landelijk gelegen tussen Ieper en Poperinge op een actieve boerderij. Het biedt een oase aan binnen- en buitenruimte, vanwaar je kan genieten van het mooie, rustige landschap.In de onmiddelijke omgeving en via een eigen wandelpad vind je er de Galgebossen.

Faciliteiten: speelruimte/speeltuin, actieve hoeve, toegankelijk voor rolstoelgebruikers.

Contactgegevens:
- Ravenhof
- Poperingseweg 412, 8908 Vlamertinge
- Tel: +32 57 33 33 29
- GSM: +32 496 14 47 23
- E-Mail: ravenhof412@hotmail.com
- Web: www.cjt.be/boekingscentrale/fiche.aspx?nr=8251

De Sint-Janskerk werd in de 13e eeuw gebouwd naar een basilikaal grondplan: brede hoofdbeuk en smalle zijbeuken. De kerk is vooral gekend door het Onze-Lieve-Vrouwbeeld dat levendig vereerd wordt sinds in 1479 zich het mirakel voltrok van het doodgeboren kind dat levend werd ontgraven. Deze gebeurtenis ligt aan de grondslag van de jaarlijkse Maria-Ommegang. Binnenin de kerk vind je o.a. vier barokke portiekaltaren (1670), een koorgestoelte (1776), een preekstoel (1736), een 18e-eeuwse communiebank, een marmeren doopvont (1750-1800) en een orgelkast van Ieperse makelij (1765).

Extra informatie:
-Groepsrondleiding
-Toegankelijk voor mindervaliden


Contactgegevens:
- Sint-Janskerk
- Sint-Janskruisstraat, 8970 Poperinge
- Tel: +32 57 34 66 76
- E-Mail: toerisme@poperinge.be
- Web: www.toerismepoperinge.be

De gotische kerk is opgetrokken volgens basilikaal plan met barokaltaar en mooi gebeeldhouwd portaal. Ze valt op met haar massieve toren, peervormig bekroond. Ze is in 1975 en 1983 gerestaureerd.
De kerk bevat het mirakelbeeld van O.-L.-Vrouw in de linkerbeuk (1479). De grafsteen voor het altaar verhaalt de essentie van het mirakel dat zich dat jaar voltrok: een doodgeboren kind werd levend ontgraven. De Mariale Ommegang herdenkt jaarlijks op de eerste zondag van juli deze wonderbare gebeurtenis met een optocht door de straten. Het beeld van Sint-Jan de Doper, patroon van de kerk, staat op de middenpijler tussen de dubbele toegangsdeur. Een van de talrijke schilderijen toont de Onthoofding van Johannes.
Andere elementen uit het interieur: vier barokke portiekaltaren van 1670, een koorgestoelte van 1776, een preekstoel van 1736, een 18de eeuwse communiebank, muurbeschotten, kerkmeestersbank en marmeren doopvont van 1750-1800.
De kerkschat omvat liturgisch zilverwerk, onder meer van Ieperse makelij. Enkele mooie grafmonumenten met beelden dateren uit de 18e eeuw.

Authentieke executiepaal als pijnlijke herinnering aan de executies van de "deserteurs". De meesten waren onderhevig aan het toen eerder onbekende "shellshock". Soldaten werden soms dagenlang murw gebombardeerd, wisten gewoon niet meer wat ze deden en verlieten zomaar de linies. Ze werden als schrikbarend voorbeeld voor de troepen gesteld en meestal door het eigen regiment geëxecuteerd. De ter dood veroordeelden brachten hun laatste nacht door in de dodencel vooraleer ze bij dageraad werden gefusilleerd (shot at dawn). Onlangs werden ze door de Britse regering gerehabiliteerd. Opgesteld op de binnenkoer van het stadhuis.

Extra informatie:
-Audiogids
-Toegankelijk voor mindervaliden


Contactgegevens:
- Dodencellen en executiepaal
- Stadhuis, Guido Gezellestraat, 8970 Poperinge
- Tel: +32 57 34 66 76
- Fax: +32 57 33 57 03
- E-Mail: toerisme@poperinge.be
- Web: www.poperinge.be

Op de binnenplaats van het stadhuis herinnert een executiepaal aan de gruweldaden die zich hier tijdens WO I afspeelden. Zeker vier soldaten verschenen hier voor het vuurpeloton. In de aanpalende politiecellen werden aanvankelijk soldaten opgesloten die zich zonder toelating op straat begaven, dronken waren of bij vechtpartijen waren betrokken. Vanaf 1916 werden de cellen ingericht als ‘dodencellen’, waar de veroordeelde soldaten hun laatste nacht doorbrachten. Bij dageraad vonden deze soldaten hier de dood door executie (shot at dawn).

Extra info:
Dagelijks open van 6u tot 22u
Gratis toegankelijk

Het gedenkteken voor de gesneuvelde soldaten uit Poperinge werd opgericht in 1926. Het werd op de plaats van het sterk beschadigde café 'à la maison de la ville' gezet, dat tevens het stadhuis was geweest tot 1781. Het beeld bestaat uit brons en werd geplaatst op een massieve hoge stenen blok. Het beeld is een voorstelling van een triomferende Belgische soldaat die de vlag van zijn vaderland verheft. De voorstelling van de soldaat als held wordt versterkt door de twee personen, een man en een vrouw, die een voet lager geplaatst zijn en hem een bloemenkrans aanreiken. Op de sokkel van het monument werden dan langs drie zijden de namen van gesneuvelde Belgische soldaten alfabetisch gerangschikt.
Dit beeld werd ontworpen in 1921 door Gysen van Brussel en werd door dezelfde artiest uitgewerkt, om het uiteindelijk in 1626 te plaatsen. De oprichtingsplaats werd toen ontworpen door bouwmeester Jules Coomans, de architect die het stadhuis zijn neogotische uitzicht gaf.
Coomans werd geboren in Scheldewindeke op 17 mei 1871. Hij liep school aan het Gentse Sint-Amandscollege. In het aanpalende Sint-Lucas-Instituut zorgde oom Frans Coomans voor diens artistieke opvoeding. Op 16-jarige leeftijd werd hij toegelaten aan de universiteit van Leuven voor een opleiding als ingenieur-architect. Hier werd hij leerling en stagiair van Joris Helleputte. Met diens steun werd Coomans in 1895 tot stadsarchitect van Ieper benoemd. Tijdens de oorlog woonde hij in Wimereux, bij Boulogne-sur-Mer. Jules Coomans overleed in 1937.

Gedenkplaten grote markt
Als men voor het standbeeld staat, dan ziet men achter het standbeeld nog vier gedenkplaten. Twee van deze platen worden gekenmerkt door een nis waarin bronzen figuren werden geplaatst. Deze figuren beeldden een profeet en een jonge vrouw uit. De gedenkplaten werden geplaatst ter ere van de burgerslachtoffers die de oorlog maakte. De derde gedenkplaat werd geplaatst ter ere van de gesneuvelde Franse en Britse militairen die in WO I vochten om Poperinge te verdedigen. Hier worden geen specifieke namen vermeld.
Na WO II werd er nog een gedenkplaat gehangen die de burgerslachtoffers van deze laatste grote oorlog gedenkt.

Extra informatie:
-Toegankelijk voor mindervaliden


Contactgegevens:
- Monument der Gesneuvelden
- Grote Markt, 8970 Poperinge
- Web: www.toerismepoperinge.be

- Sluiting: geen

Deze laatgotische hallenkerk met prachtig toegangsportaal vervangt een oorspronkelijk Romaanse kruiskerk uit 1147. De Sint-Bertinuskerk is de decanale hoofdkerk en heeft een 40m hoge toren en een beiaard waar de stadsbeiaardier regelmatig op speelt. De beeldenstormers lieten slechts één klein beeldje over in de talrijke nissen van de kerk. Binnen in de kerk domineert kunstig houtsnijwerk in barokstijl: een prachtig doksaal met de figuratieve voorstelling van de apostelgalerij, de biechtstoelen en vooral de prachtige preekstoel uit 1715. De couleur locale vind je terug in de hopbellen in het doksaal en de hoppluktaferelen in de moderne brandglasramen.

Extra informatie:
-Groepsrondleiding
-Toegankelijk voor mindervaliden


Contactgegevens:
- Sint-Bertinuskerk
- Garenstraat, 8970 Poperinge
- Tel: +32 57 33 33 50
- Fax: +32 57 33 57 03
- E-Mail: toerisme@poperinge.be
- Web: www.poperinge.be

Dit is een Vlaamse hallenkerk (de drie beuken zijn even hoog en breed) van omstreeks 1420. Ze is de hoofdkerk van Poperinge, genoemd naar de heilige Bertinus (Berten), die in de zevende eeuw abt was in het nabije Sint-Omaars (Noord-Frankrijk).
De torenspits in lantaarnvorm dateert uit de achttiende eeuw. Vele nissen in het gotische vooraanzicht zijn leeg als gevolg van de beeldenstorm maar de kerk werd nooit vernield, wel hersteld. De kerk bezit een beiaard met 47 klokken, moderne gebrandschilderde glasramen (1980), een monumentale barokke preekstoel gedragen door drie heiligen van de Predikherenorde, een even prachtig uit eik gebeeldhouwde biechtstoel (alles 17de eeuw). Het doksaal verwijst naar de late renaissance. In de balustrade is een rij apostelen uitgewerkt met Jezus in het midden. Zie ook de collectie merkwaardige schilderijen.

Dit klooster kunnen we oorspronkelijk situeren in Fauquembergues (F), een plaats die vroeger bij de Zuidelijke Nederlanden hoorde. Ten gevolge van de Frans-Spaanse oorlog brandt het klooster af en de abt van de St.-Bertinusabdij uit St.-Omer, leenheer van Poperinge, raadt de kloosterzusters aan naar Poperinge te trekken, waar ze in 1641 de toestemming krijgen om een klooster starten. Drie jaar later zou het klooster officieel bewoond worden. Zuster Jeanne Deleloë, gekend om haar begenadigd religieus leven, werd tot Priorin gekozen. Men noemde haar “Moeder Matthieu”. In een schrijn wordt nog binnen het klooster haar schedel en bovenste kaakbeen bewaard die mirakuleuze eigenschappen zouden bevatten : de relikwie wordt in water gedoopt dat zou zorgen voor een probleemloze bevalling. Aan de gevel langs de Boeschepestraat14 werd een blauwe hardstenen gedenkplaat, ontworpen door Poperingenaar Lucien De Gheus, onthuld op 18 april 1960 naar aanleiding van de 300ste verjaardag van haar overlijden.
Aan de vestiging van het klooster in Poperinge hing een voorwaarde vast. De orde moest namelijk voorzien in het onderwijs: lezen, schrijven en de nodige wetenschappen en de opvoeding 'in de vrees des Heres' van de meisjes.
In 1679 werden grote herstellingen en een nieuwbouw voltooid. Nog eens nieuwe lokalen voor de leerlingen werden bijgebouwd in 1714. In 1751 brandde het klooster bijna volledig uit. Vanaf 1792 volgden de moeilijke jaren van de Franse Revolutie. De zusters moesten vluchten, keerden na enkele maanden terug en werden in 1797 opnieuw verdreven. De gebouwen werden aangeslagen door de Franse Revolutionairen. Later worden ze in hetzelfde jaar gekocht tijdens een openbare verkoop door Honoré van Lerberghe.
In 1800 besloot Moeder Angelica de opvoeding van de kinderen te hernemen en huurde een huis in de Boeschepestraat. In 1803 slaagt ze er in om de grotendeels verwoeste gebouwen terug te kopen, waarna direct terug aan de heropbouw wordt begonnen. In 1814 volgt de eerste steenlegging van de kapel waar in 1817 de eerste mis wordt opgedragen.
Nu nog maken de gebouwen deel uit van de scholengemeenschap in Poperinge.

Extra informatie:
-Toegankelijk voor mindervaliden


Contactgegevens:
- Klooster Benedictinessen
- Boeschepestraat 14, 8970 Poperinge
- Tel: +32 57 33 37 59

Tijdens WOI was Poperinge een stukje onbezet België. Aalmoezenier Philip Clayton opende er 11 december 1915 een soldatenhuis in de achttiende eeuwse woning van een hophandelaar. Alle tommies, ongeacht rang of stand, waren welkom. Talbot House, vernoemd naar de gesneuvelde broer van hoofd legeraalmoezenier Neville Talbot, werd een Brits ontspanningsoord, ver van liederlijk vermaak in het dorp. De voormalige Every Man's Club is als museum ingericht.

Poperinge is niet alleen hoofdstad van het goede leven, maar ook van de hopteelt. In de Stadsschaal, een parel van industriële archeologie, wordt het verhaal van de Belgische hop- en biercultuur verteld. Net zoals de hopplant, slingert een bezoek aan het Hopmuseum zich vanaf de monumentale zolderverdieping naar het gelijkvloers. Typische hoppersonages zoals “De Neus” of “De Zakker” begeleiden de bezoeker door de ontstaansgeschiedenis van de hopplant, de veldwerken, de hopoogst en de diverse toepassingsvormen van hop. De Belgische hop geeft heel wat bieren smaak, ontdek deze in het Hopmuseum.
www.hopmuseum.be

Extra informatie:
-Audiogids
-Individuele rondleiding
-Groepsrondleiding


Contactgegevens:
- Hopmuseum
- Gasthuisstraat 71, 8970 Poperinge
- Tel: +32 57 33 79 22
- Fax: +32 57 33 58 07
- E-Mail: hopmuseum@poperinge.be
- Web: www.hopmuseum.be

- Open:
Dinsdag t.e.m. zondag en op feestdagen: 10u-18u.
Het museum is voor de individuele bezoeker gesloten in de maanden december, januari en februari.

- Sluiting: Maandag
toegangsprijs: 6,5 euro

Deze gotische hallenkerk siert de invalsweg vanuit Cassel. Ze kwam tot stand tussen 1290 en 1490.
Typisch zijn de zeventig meter hoge toren, de spitsboogramen en zuilen in Doornikse steen. De kerk werd in deze wijk opgetrokken om aan de stadsgroei te voldoen. Het grondplan is overgenomen van de Sint-Bertinuskerk, de hoofdkerk in het centrum.
De decoratie bestaat hoofdzakelijk uit meubilair in rococostijl: twee zijaltaren, een prachtig gesculpteerde communiebank, de fraaie koorafsluiting, lambrisering. De kerk telt 52 beelden, uit de 17de-19de eeuw. Bij de schilderijen hangen onder meer een Heilige Drievuldigheid van Gerard Seghers (1600-1625) en een Beweging van Christus, naar Rubens (17de eeuw). Even oud is de inbreng van Jan van Ieper met verschillende religieuze taferelen uit 1640.

In het smalle Sint-Annastraatje stond vroeger een hopveld dat anno 1769 gerooid werd. Op deze plaats liet kanunnik Proventier een twaalftal huisjes bouwen voor weduwen (weeuwen in het streekdialect) en alleenstaande dames ouder dan 70 jaar en hulpbehoevend. Later werd het pand uitgebreid maar door mmodernisering telt het pand momenteel achttien huisjes, eigendom van het OCMW. De pomp in het midden verwijst naar de drie weldoeners-stichters van het pand, ook wel Sint-Annaplein.

Extra informatie:
-Groepsrondleiding
-Toegankelijk voor mindervaliden


Contactgegevens:
- Weeuwhof
- St.-Annastraat, 8970 Poperinge
- Tel: +32 57 34 66 76
- E-Mail: toerisme@poperinge.be
- Web: poperinge.be

- dagelijks en gratis open
respecteer aub de privacy van de bewoners !!

In 1187 kreeg Poperinge van Graaf Filips van de Elzas de toelating om wekelijks op vrijdag een MARKT te organiseren;
op vrijdagmorgen is een gezellige drukte tussen de kramen die hoofdzakelijk een aanbod hebben in voedingswaren en textiel.
Bovendien heeft de vrijdagmarkt ook een sociale functie als ontmoetingsplaats waar bewoners elkaar treffen voor een babbel.

Extra informatie:
-Toegankelijk voor mindervaliden


Contactgegevens:
- Grote Markt (momenteel Oudstrijdersplein wegens renovatie markt)
- Tel: +32 57 34 66 76
- Fax: +32 57 33 57 03
- E-Mail: annemie.deschodt@poperinge.be
- Web: www.poperinge.be

- enkel op vrijdagmorgen

Nine Elms Cemetery werd voor het eerst gebruikt van september tot december 1917 voor bijzettingen afkomstig uit de 3rd Australian en 44th Casualty Clearing Stations. De begraafplaats werd van maart tot oktober 1918 opnieuw gebruikt door gevechtseenheden tijdens het Duitse lente-offensief. De begraafplaats bevatten Commonwealth- en Duitse graven uit de eerste wereldoorlog. Er liggen ook 24 slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Plots XII en XIV waren vroeger American plots. Deze Amerikaanse graven werden overgebracht naar het In Flanders Fields in Waregem.

Extra informatie:
-Toegankelijk voor mindervaliden


Contactgegevens:
- Nine Elms British Cemetery
- Helleketelweg, 8970 Poperinge
- Tel: +32 57 20 01 18
- Fax: +32 57 21 80 14
- Web: www.toerismepoperinge.be

- Sluiting: geen

In het centrum van kunstdorp Watou ligt het charmante Plokkersheem bestaande uit De Plokker (60 bedden) en De Hoppe (20 bedden). Vlak naast De Plokker ligt het heem De Hoppe. Met zijn 20 bedden en de gezellige tuin met terras achter het gebouw is De Hoppe erg geschikt voor kleinere groepen (leiding, bezinning, familie,...). Beide delen kunnen samen of apart geboekt worden.

Faciliteiten: internet.

Contactgegevens:
- Plokkersheem - De Hoppe
- Douvieweg 14 A, 8978 Watou
- Fax: +32 50 67 53 19
- GSM: +32 499 21 41 89
- E-Mail: info@plokkersheem.be
- Web: www.cjt.be/boekingscentrale/fiche.aspx?nr=8271

De middenbeuk is overkapt met een gelambriseerd tongewelf
en stamt uit de 17de eeuw. De leistenen torenspits
en de twee zijbeuken dateren uit de 19de eeuw.
De zeshoekige preekstoel van gebeeldhouwd eikenhout
stond tot 1803 in de Sint-Maartenskerk in Ieper. Het is
één van de mooiste religieuze kunstschatten van Noord-
Frankrijk.

“*Let op: De meeste kerken zijn gesloten. Meestal kun je een sleutel verkrijgen bij het gemeentehuis.”

Deze molen op de Wattenberg uit 1731 is gebouwd van stenen afkomstig van de naast de molen gelegen abdij ‘Notre dame du Mont de Watten’. Van de abdij rest nu alleen nog de toren uit de 15de eeuw. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende de molen als uitkijkpost voor de Duitsers. De molen is gerestaureerd en in volop in bedrijf.

Tél:
- 03 21 88 13 34
- 03 21 88 27 78
- 03.21.88.04.52
- 06.65.40.80.91
E-mail: tourisme@watten.fr

Watten ligt aan de monding van de Kolme in de Aa. De Aa-vallei was tot in de 5e en de 6e eeuw een uitgestrekte moerasvlakte, die enkel ter hoogte van de Watenberg nauw genoeg was om te worden gedwarst. In deze engte lag de voorde van de Romeinse heerweg van Kassel naar Boulogne die de plaats zijn naam gegeven heeft, wad, waarvan Watten afgeleid is. Diederik van de Elzas werd in 1168 in de abdij van Watten begraven.

Het stadje zelf heeft uit haar lange geschiedenis enkel de toren van de Sint-Gilliskerk kunnen behouden. Boven op de berg die Waten domineert verrijst de oude kalkstenen vieringtoren van de abdijkerk, opgetrokken in de 14e eeuw. Op een van de aarden bastions van het oude fort en gericht naar Waten staat de Bergmolen, gebouwd in 1731.