Dertig plus
Het voorbije seizoen hebben we ook zelden te kampen gehad met vriestemperaturen, en daarom kan ik niet echt getuigen over de Sunne in die omstandigheden, maar lekker warm was het des te meer. Vaak is dat een argument om toch voor een drielagig pak te kiezen omdat je het membraan dan kan verwijderen en rijwind meer vrij spel geeft. De ingenieurs van Lindstrands hebben echter een zeer goede doorwaaistrategie uitgekiend. Met twee ritsen open je grote flappen ter hoogte van de borst, en onder de schouders zit een permanente opening zonder rits die bedekt is met een overhangende flap. Regen kan er niet in, maar de wind blaast er mooi doorheen. Als je ook nog eens de grote ritsen aan de onderarmen opent, kan je moeiteloos 30+ temperaturen aan. En als je dan toch door een wolkbreuk verrast wordt, kan je, met de nodige voorzichtigheid, al rijdend alles terug sluiten. Dat bespaart gehannes met ritsen op de rug of een membraan dat je op de pechstrook terug moet inritsen. Zo combineert de Sunne het beste van twee werelden. En dat geldt ook voor de broek, al zijn de grote ventilatieopeningen iets minder weldadig dan die op het bovenlichaam. Tot slot verdient ook de praktische kant van de Sunne een pluim, want je hebt een heel scala aan (waterdichte) zakken waar je alles wat je maar mee wil nemen op een dagje uit handig en niet storend in kan opbergen. Voor grotere zaken zoals een lunchpakket of zelfs waterflesje is de ruime zak onderaan de rug erg handig, al houdt het opbergen van harde voorwerpen altijd een risico in bij valpartijen.