Op bezoek bij veringspecialist Wilbers

Wie elke dag kilometers maalt met z’n motor, weet dat er af en toe iets stuk gaat. Soms is dat plotsklaps, soms is dat geleidelijk aan. In het geval van mijn persoonlijke motor, een afgebeulde KTM 1190 Adventure met 120.000 kilometer op de teller, was het dit jaar de vering die de handdoek in de ring gooide. Rit na rit werd het duidelijker dat de demping van m’n achterschokbreker ergens onderweg had besloten om het gebouw te verlaten. Een oplossing vond ik net geen 300 kilometer van m’n voordeur, bij veringspecialist Wilbers in Nordhorn, Duitsland.

Zondagmiddag, 15u. Het kwik schommelt rond de nul wanneer de v-twin van mijn KTM met z’n kenmerkend gekletter aanslaat. (Zo hoort dat, blijkbaar.) Wat me bezielt om een snelwegrit van drie en half uur te ondernemen voor een setje nieuwe vering? Mijn KTM is voorzien van een EDS-systeem, wat betekent dat de veervoorspanning en demping elektronisch gestuurd worden.

Na flink wat gegoogel stelde ik vast dat er vrijwel geen fabrikanten bestaan die een nieuwe achterschokbreker konden voorzien, zonder dat ik de fijne voordelen van de elektronische sturing zou verliezen. Dat was buiten Wilbers gerekend! Voor de prijs van een nieuwe achterschokbreker van KTM (WP), zou Wilbers mijn motor van een nieuwe (eigen) achterschokbreker voorzien, de bestaande elektronische sturing overbouwen én mijn voorvork compleet reviseren. Done deal!

Over Wilbers

Wilbers Products blaast dit jaar 40 kaarsjes uit en werd opgericht door Bernardus “Benny” Wilbers. De altijd goedgeluimde en flamboyante Benny is ook vandaag nog zaakvoerder, maar laat me wanneer ik binnenkom duidelijk weten dat zijn zoon Noah klaargestoomd wordt voor de troon. Het is dan ook zoonlief die me ontvangt en rondleidt door de werkplaats, terwijl een technieker mijn KTM op de pijnbank rolt.

Noah Wilbers, zaakvoerder in spe.

Wilbers Products groeide doorheen de jaren uit tot een referentie in de sector en ik begrijp waarom wanneer Noah me langs de werkplaats en assemblagelijn wandelt. De componenten van Wilbers worden op maat gemaakt volgens een modulair systeem. Als klant kies je dus uit bestaande productlijnen, waarna gevraagd wordt naar je gewicht, dat van je bijrijder, je rijgedrag en meer. Op basis van jouw input en de specificaties van je motor wordt vervolgens een passende schokbreker samengesteld. Vandaag assembleert en verkoopt Wilbers zo’n 9.000 schokbrekers per jaar met een ploeg van 48 werknemers. Terwijl Noah dat vertelt, rolt zijn collega een fonkelnieuwe BMW F 800 GS binnen. “Voor onze R&D-afdeling, om op te meten en een schokbreker te ontwikkelen”, besluit hij.

Van achter naar voor

Ik wandel terug naar de lift, waar de technieker op een tiental minuten tijd de achterschokbreker vanonder mijn KTM toverde. Het aangekoekte vuil is een voorbode voor de diagnose: mijn schokbreker lekte olie en verloor daarom beetje bij beetje demping.

De technieker demonteert het oude WP-exemplaar tot zijn componenten, om de twee elektronische stuurunits – één voor de veervoorspanning en één voor de demping – los te krijgen. Die haalt hij verder uit elkaar, om elk onderdeeltje te inspecteren en indien nodig te vervangen. De gereviseerde stuurunits worden vervolgens overgeplaatst naar de nieuwe achterschokbreker van Wilbers (type 644). De hele ingreep duurde zo’n twee uur en de methodiek waarmee de technieker tewerk ging is bewonderenswaardig. Tijd voor de voorvork nu.

Na een korte worsteling met de bouten van mijn kroonplaat (die deze lompe idioot ooit met z’n volle gewicht heeft vastgedraaid), schuift de technieker de eerste vorkpoot vanonder mijn motor. De elektronische stuurunit, de demperstang, de veer … alles wordt in de juiste volgorde opgesperd op tafel. Wanneer de vorkpoot uitgekieperd wordt moet ik even slikken: “Is dat een acceptabele kleur?”, vraag ik terwijl de glitterende, gitzwarte olie wegloopt. “Niet goed, niet slecht”, lacht de technieker. “Door de wrijving tussen de veren en de vork komen partikels in de olie.”

Zwart en vol glitter: de nachtmerrie van elke motorrijder.

Voor hij aan de revisie begint, krijgen de onderste vorkpoten een polijstbeurt. Met zijn twee perfect gepolijste vorkpoten komt de technieker aan m’n mouw trekken. “Zie je deze kleine oneffenheden?”, vraagt hij. “Ja”, lieg ik. “Als je voorvork ooit begint te lekken is het wellicht daardoor. Nu nog geen probleem, maar goed om in het oog te houden”, besluit hij. Vervolgens gaan de poten terug in elkaar: stijvere progressieve veren, nieuwe bussen, verse olie en nieuwe dichtingen. Precies vijf uur na aankomst staat mijn motor terug klaar.

Op wolkjes

Al wie ooit een gelijkaardige ingreep liet uitvoeren op z’n motor, weet wat nu volgt … Hoewel hij er net zo slecht uitziet als voordien, rijdt mijn beestje nu als een compleet nieuwe motor. Vergeet luide einddempers en geanodiseerde blingbling: wie met een oudere motor rijdt en wil voelen wat z’n euro’s waard zijn, raad ik aan om te investeren in kwalitatieve vering.

Hoewel hij er net zo slecht uitziet als voordien, rijdt mijn beestje nu als een compleet nieuwe motor.

Intussen staan er al enkele duizenden kilometers op mijn nieuwe vering en ben ik er nog net zo blij mee als toen ik bij Wilbers vertrok. Mijn eindoordeel over de kwaliteit moet nog enkele jaren wachten, terwijl ik mijn KTM onderwerp aan enkele lange trips en uitdagende offroad-etappes. Wat ik vandaal wel al kan vertellen, is dat er in een nietsvermoedend stadje net over de Nederlandse grens een bedrijfje zit vol gepassioneerde motorrijders. Mensen die net als jij en ik het beste willen halen uit hun motoren, of die nu fonkelnieuw zijn of al enkele jaren oud. En daar word ik gelukkig van.

Tekst en foto’s: Maarten Van Caesbroeck

Geschreven op 13 februari 2025
© Motoren & Toerisme