Getest: Vespa Elettrica

Bijna 75 jaar na z’n ontstaan, heeft Vespa zichzelf heruitgevonden door voor het eerst een model aan te drijven met een elektrische motor ipv een verbrandingsmotor. De Vespa Elettrica werd officieel gelanceerd vorig jaar in november, tijdens de EICMA. Niettemin was het model dan al twee maanden in productie gegaan in de Piaggio-fabriek in Pontedera. De Elettrica is het elektrisch aangedreven equivalent van Vespa’s Primavera 50 cc scooter. Het model staat nu bij Vespa-dealers over heel Europa en kost in België € 6.479.  Dat is meer dan Vespa’s grotere en veel snellere GTS300, maar met dat verschil dat de onderhoudskosten een pak lager liggen bij de Elettrica. Alleen voor een nieuwe band of remblokjes moet je met de Elettrica terug naar de Vespa-dealer gaan. Bovendien kost het in thuisland Italië maar iets meer dan € 1 om de 4,2 kW batterij volledig op te laden. In Italië betaal je immers maar 25 eurocent voor één kW elektrische stroom. Met een (geclaimde) autonomie van 100 km, kom je dan aan de kostprijs van 1 eurocent per kilometer.

Eens op de Elettrica gezeten merkte ik dat m’n zithouding op het comfortabele 790 mm hoge zadel, typisch was voor een Vespa. Bovendien had ik met m’n schoenmaat 43 ook lekker veel ruimte op de voetenplank.  Voor de passagier mogen er daarentegen wel voetsteunen en handvatten gemonteerd zijn, er is echter maar weinig plaats op het zadel voorzien. Bovendien zou het extra gewicht van een passagier de prestaties van de Elettrica aanzienlijk kunnen verminderen.

Om de Elettrica te starten steek je de contactsleutel in het slot dat net voor je rechtse knie zit. Net daaronder zit het afsluitbare compartiment waarin je ook een USB-poort vindt om je smartphone mee op te laden, terwijl je rijdt. Draai de sleutel om en het mooi vormgegeven 4,3-duims TFT-kleurenscherm licht op. Het scherm is altijd goed af te lezen dankzij de schemersensor die zich aan de achtergrond aanpast en de vier instelbare niveau’s van helderheid. In het midden van het scherm vind je de snelheid, de geselecteerde rij-mode, de nog resterende autonomie in kilometers en het resterende percentage van je batterij. Deze laatste informatie wordt echter veel te klein weergegeven en zou VEEL groter moeten zijn, simpelweg omdat dit de belangrijkste informatie is die je moet weten bij het rijden met een elektrisch voertuig. Eens je het E-systeem ontsloten hebt, duw je op de middelste knop van het rechtse controleblok, wacht je vervolgens op het Ready-licht dat in de rechtste hoek van het scherm verschijnt, waarna je aan het gashendel (nou, ja..) kan draaien en vertrekken. Met je duim kan je de Mode-knop in hetzelfde blok bedienen om al rijden tussen de Power- en Eco-modi te wisselen. Of om, eens in stilstand, voor de Reverse-knop te kiezen. Zelfs met het lage gewicht van de relatief kleine E-Vespa is de achteruitversnelling geen overbodige luxe, zeker niet als je achterwaarts een parkeerplaats moet verlaten. Waarschijnlijk is het aan de betuttelende Europese regelgeving te danken dat, je eerst een andere rijmodus moet selecteren om achteruit te rijden, ipv gewoon het gashendel voorbij het dicht-punt te draaien zoals dat op de allereerste Vectrix e-scooter het geval was. Spijtig, maar niettemin blijft de achteruitversnelling de moeite.

De acceleratie is, in elk van de voorwaartse modi, scherp genoeg, zeker in vergelijking met de conventionele Primavera 50. Dat merkte ik toen ik aan een van de vele stoplichten in Pisa, naast een jonge vrouw op een Primavera 50 stond. Toch vermindert de acceleratie ook in Power Mode, eens boven de 30 km/u. Toch bleef de Vespa trekken – doch niet zo hard als aanvankelijk – tot ik aan 52 km/u zat. Dat was meteen ook de maximum snelheid die de Elettrica in z’n Italiaanse versie halt. De Amerikaanse versie zou iets sneller kunnen zijn. In Eco-modus accelereerde de Vespa iets minder snel, maar weigerde nadien om ook maar iets sneller dan 30 km/u te gaan. Elettrica-rijders – of moeten we elettricatisti zeggen? – zullen moeite hebben om zich in Eco-modus staande te houden in het stadsverkeer, maar de switch naar de Power-modus is gelukkig snel gemaakt.

Van de ene naar de andere rijmodus wisselen gebeurd in totale stilte, zonder enig geluid van een ketting of aandrijfriem, noch van de versnellingsbak die het vermogen van de motor naar het achterwiel stuurt. Je hoort alleen een beetje geruis van de banden, die over het asfalt schuren. Maar de stilte is zodanig dat je steeds op je hoede moet zijn voor mensen die onverhoeds voor jou de straat willen oversteken, meestal met de smartphone aan het oor, omdat ze je niet hoorden aankomen. Dit gebeurde vooral op de pleinen en in de oude straten van Pisa. En dus moet je ten allen tijde alert zijn om de remmen te gebruiken. Deze werken gelukkig zeer goed. Zeker de achterste trommelrem, die je via een remkabel met je linkerhand bediend. Toch moet je in het achterhoofd houden dat de Elettrica niet over een ABS-systeem beschikt. 50 cc scooters, het segment waaronder de Elettrica valt, hebben geen ABS-systeem nodig in Europa. Anderzijds kan je wel regeneratief remmen met de Elettrica. Op het dashboard kan je dat regeneratief remvermogen raadplegen en je kan het aan je eigen rijstijl aanpassen. Niettemin kan teveel regeneratie contraproductief werken omdat je bochtsnelheid er  een stuk lager door komt te liggen, waardoor je weer flink moet accelereren om vaart te behouden en dus onnodig je batterijvermogen gaat belasten.

De kleine wielen van de Elettrica geven niet veel vertrouwen om bochten, aan welke snelheid dan ook, te ronden. De excellente en gecontroleerde gasrespons laat je dan weer toe om deze Vespa als richt-en-schiet-tuig te gebruiken. De vering gedroeg zich verrassend goed wanneer ik over kasseien of andere oneffenheden in het wegdenk heen moest. Bij het oversteken van tramsporen sprong de Vespa niet heen en weer en het rijcomfort was dan ook vrij goed voor een machine die, ondanks al de technologie die ze aan boord heeft, nog steeds een basis-mobiltiteitsmiddel is.

Ondanks z’n kleine gestalte voelt de Elettrica erg soliede en strak aan, met een excellente afwerkingsgraad en een gevoel van kwaliteit. Dat laatste staat in schril contrast met de zeer scherp geprijsde Chinese E-scooters die we in het Westen zien opduiken. Het lage zwaartepunt van z’n batterij en motor maken dat de Elettrica stabiel aanvoelt. Het enige minpunt, naast de resterende energie die er na 40 km rondrijden in Pisa overschoot, was het feit dat je met je linkerduim nogal snel de claxon gebruikt, als je de richtingaanwijzers wil uitschakelen. Spijtig genoeg gebeurt dat uitschakelen (nog) niet automatisch. Maar dat is maar een detail want met de Elettrica heeft Vespa een erg fijn debuut in de EV-markt neergezet. Vespa vond jaren geleden de scooter uit en heeft hem nu heruitgevonden. En dit is nog maar de start…

Tekst: Alan Cathcart/BJ

Foto’s: : Milagro - Rudy Carezzevoli