Reistip: 7 afgelegen cols en culs-de-sac in de Alpen

De bergen hebben een unieke charme, maar zijn tegelijk ook uitdagend. De wegen vragen alles van je technische rijvaardigheden, terwijl het overweldigende natuurschoon voortdurend smeekt om rond je heen te kijken. Vorige zomer trok M&T-fotograaf Pieter Pacques naar de Alpen. Niet om aan te schuiven op drukbezochte bergpassen, maar om afgelegen cols en doodlopende bergwegen te verkennen. Want het zijn precies die trajecten die de bergen op hun allerbest tonen.

Het uitgebreide verslag over deze reis door de Alpen lees je in het Motoren & Toerisme magazine dat verschijnt op 27 maart 2025. Koop je magazine via www.tijdschriftenwinkel.be.

Hier volgt alvast een lijst met de meest bijzondere cols en culs-de-sac die Pieter en z'n reisgezelschap wisten aan te stippen.

#1 Colle delle Finistre – 15 km

• Moeilijkheidsgraad ***
• Start: N 45° 6' 26.1648 O 7° 4' 14.6784

Een leuke introductie in het eenvoudig onverhard rijden. Toegankelijk, maar hier en daar toch spannend voor wie de eerste keer op gravel rijdt.

#2 Colle dell’Assietta – 34 km

• Moeilijkheidsgraad ****
• Start: N 45° 4' 1.2792 O 7° 1' 57.5508

Een prachtig traject voor beginnende offroadrijders. Voor deze heb je de juiste mindset en een gezonde drang naar avontuur nodig, want af en toe wordt het spannend. Goede balans is een must, want evenwichtsverlies ligt op de loer. Het laatste deel loopt door de bossen, waardoor dit stuk er zo goed als altijd modderig bijligt. Banden met diep profiel zijn dus geen overbodige luxe.

#3 traject naar Rifugio Guido Muzio

• Moeilijkheidsgraad **
• Start: N 45° 27' 3.9852 O 7° 11' 10.6512

Tot aan de refuge is het traject moeilijkheidsgraad *. Verder naar het eindpunt van deze doodlopende weg duik je in een grandioos mooie omgeving, wordt de baan een single-track, en stijgt de moeilijkheidsgraad naar **. Onze tip: zoek het beste moment van de dag om dit traject te rijden, namelijk zonsopgang of -ondergang. Enjoy the views.

#4 traject naar Rifugio Selleries – 5 km

• Moeilijkheidsgraad ****
• Start: N 45° 2' 30.9084 O 7° 4' 40.8792

Een korte route, maar bij momenten is het pittig klimmen. Dit is een leuk traject om de dag mee af te sluiten, als laatste etappe richting je slaapplaats. Grotendeels is deze route van moeilijkheidsgraad *** , maar omwille van enkele korte haarspeldbochten in diep zand wordt het een nipte ****. Bij regen wil je hier absoluut wegblijven.

#5 traject naar Rifugio Pian del Re

• Moeilijkheidsgraad **
• Start: N 44° 41' 6.4608 O 7° 15' 37.0008

Het eerste deel van de aanlooproute is moeilijkheidsgraad *, maar vanaf Borgo wordt het een single-track met veel blinde hoeken en gehavende asfalt. Dit traject wordt eveneens gebruikt door zowel locals als bergwandelaars, die hun wandeling zo hoog mogelijk willen inzetten. Om die reden: een voorzichtige **.

#6 Col de la Moutiere

• Moeilijkheidsgraad ****
• Start: N 44° 17' 2.6844 O 6° 51' 49.5972

Vanuit Saint-Dalmas-Le-Selvage krijg je een single-track van moeilijkheidsgraad ** tot aan de col, van daaruit kan je rustig (op het verhard) verder rijden tot aan Ravin de Restefond, waar je links aanhoudt om aan het ****-traject te beginnen. Althans, als je een liefhebber bent van rotsen, woestenij en desolaatheid. Succes gewenst. Op dit stuk zijn wij er allemaal even bij gaan ‘liggen’.

Voorlopig is dit nog een cul-de-sac. Het pad loopt door tot aan de C4-route naar Col de La Bonette, maar het was onduidelijk voor ons of het laatste stuk van het pad ook effectief nog te doen was met onze allroads. Wij keerden om. Opgepast: hier ben je he-le-maal alleen. Vermijd dit traject als de weersomstandigheden niet meezitten.

#7 Ligurische Grenskamroute, met de Tornante della Boaria – 63 km

• Moeilijkheidsgraad ****
• Start: N 44° 9' 20.8548 O 7° 33' 51.3684

De legendarische Grenskamroute. Het pronkstuk van onze roadtrip. Enkel te berijden met het nodige respect voor het verleden. Deze 63 km lange, rotsachtige single-track is niet voor beginners. Bij momenten is het pad pittig steil en bezaaid met vuistgrote losse keien. Momenteel is het traject betalend, en gelimiteerd in aantal rijders per dag. Hier kom je allerlei speeltuigen tegen: quads, motards, uitgeruste 4x4’s. Dus zelfs als je iets zou voorhebben, is er steeds assistentie in de buurt. Niet te missen, maar ook niet te onderschatten. Deze route vraagt heel wat van mens en machine. En hou de weersomstandigheden toch maar enkele dagen op voorhand in de gaten ...

Tekst en foto's: Pieter Pacques